м (мн. черти) şeytan, iblis; ◊ до чёрта son dərəcə çox, son dərəcə; послать к чёрту (ко всем чертям) rədd etmək, qovmaq; на кой чёрт (на чёрта) nəyə? nə üçün?; ни черта нет heç şey yoxdur, heç nə yoxdur; ни к чёрту не годится heç nəyə dəyməz, yaramaz; чем чёрт не шутит düşər-düşməzi olar, əngəli ola bilər; чёрт знает kim bilir; чёрт его знает nə bilim, bilmirəm; чёрт ногу сломит şeytan da baş çıxara bilməz; что за чёрт bu nədir?, bu nə hoqqadır?; чёрт знает кто (что, какой, куда) kim bilir kim (nə, necə, hara); (куда, откуда) чёрт принёс kim bilir (hara, haradan gəlib); чёрт не брат кому heç kəsi saymır; чёрт с ним (тобой, ними) eybi yoxdur, fikir vermə; чёрт-те что (где) məlum deyil nədir (haradadır); чёрта с два! qətiyyən, əsla, heç vaxt! к чёрту (чертям) на рога (на кулички) cəhənnəmin o başına (çox uzağa); у черта на рогах (на куличках) cəhənnəm dərədə, allahü-əkbərin qurtaran yerində; ни один чёрт (сам чёрт) не разберёт heç şeytan da baş çıxarmaz; одному чёрту известно heç kəsə məlum deyil; чёрт возьми (подери) lənətə gələsən! lənət sənə!