|| ШАЛА сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра кӀула кьуна тухудай кӀарасрин, векьерин кӀватӀал. Пад хьуй гьахьтин къати нефсер, Лугьуналди жеч квез эсер. БашкӀул кӀвахьиз иски месер, Шеле кӀула кьун чида квез. С. С. Куьреда авай аламатар. Рагъ акӀидайла, рушар гваз шала, Мани яз элкъведа дестейрал кӀвализ. А. Ф. КьатӀ-кьатӀ авур зунжурар. Са юкъуз тамуз фена, еке шеле кӀарасар гваз хтай Мухлисат месе гьатна. 3. Э. Муьгьуьббатдин цӀелхем. И шеле вахчу на, вилик экечӀ, контордиз хъша. З. Э. Рамзият. Са юкъузни аялар мектебдикай хкуднач. Абур ксайла, шеледив рукай кӀарасар гъана. Я. Ш. Дидедин рикӀ. Селминаз архайин я. Ада цуквал ацукьна шаладик квай еб хкудзава. М. В. Гьарасатдин майдандал. Няниз дагъдин рекьел вил алай аялриз яргъа амаз далудал векьин чӀехи шелеяр алаз цӀиргъина аваз хквезвай чпин дидеяр аквадай: С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме, Гатун вахтунда дагъдиз векьер ягъиз, кӀватӀиз, марквара тваз фейила, шелейралди кьачӀав ( кьалар ) хкидай. З. Ф. РикӀелай фидач.... дяведин четин йисара са шала кӀарасар къунши хуьре шумуд киле картуфрихъ къачудайтӀа... вири, са нукьтӀани кими тушиз, лугьудай. Н. М, Жандар Магьамай. ☼ 1960 - йисаралди шеле кхьин норма тир ( кил.: Г. М. ЛЧЮС; Б. Т., М. Г. ЛРС, 1966), 1964 - йисалай шала ( кил.: М.М.Г, Р. И. Г., У. А. М. ЛЧЮС) яз къалурзава. Чи фикирдай, ихьтин дегишвилихъ са чарасузвални авачир, акси яз, ада литературный чӀал вичин бинеда авай нугъатдивай яргъа ийизва. Кхьинра гилани, адет яз, шеле гьалтзава,
* шеледа вуч аватӀа гьисабун \[чирун \] гл. ни нин гьал, алакьунар чирун. Ам яхул патаз, ана авай Херхем лугьудай касдин шеледа вуч аватӀа чирун патал аниз фена. С, Ярагъви ашукь Уьзден.