гл., -да, -на; -из, -зава; -а || -а, -ян, -рай, -мир; экъуьр авун, экъуьр тавун, экъуьр тахвун, экъуьр хъийимир 1) къен авай чкада, затӀуна жими затӀ галдатун. Сив ахъайна «а-а-а» ийиз туна ва лагьана, - кӀалханар яру я. Содадин яд экъуьрна кӀанда. З. Э. Арифдиз ишара. Са рюмка хъвайитӀани ада вичихъай ичкидин ни татун патал сиве одеколон экъуьрда. Къенин гьал лагьайтӀа, масад тир. З. Э. Рамзият. 2) кӀевнавай, мичӀи чкада са вуч ятӀани жагъурун патал гъил, лаш инихъ-анихъ авун. Рута каркунда кьил туна, гъил экъуьрзавайла, къариди адан кьве кӀвачни кьуна, ам вегьена каркундиз. Ф. Кесибдин хва Къагьриман. Дивандин кӀаник лаш экъуьрна. - Иник квач. З. Э. Арифдиз ишара. 3) юзурун. Чеб чпивай къакъатзавай кьве терефдини хкажнавай гъилер яргъалди цава экъуьрзавай. Р. Сагърай лугьунин лишан яз, абуру яргъалди шапкаяр цава экъуьрзавай. Р.
* вил экъуьрун, тӀуб экъуьрун.