ЭМИРУН

гл., ни низ; -да, -на; -из, -зава; -а, -ин, - рай, -мир; эмир авун, эмир тавун, эмир тахвун, эмир хъийимир са кӀвалах кьилиз акъудун тагькимун. Пачагьди вичин аскерриз, и руш кьуна вичин патав гъваш, - лагъана, эмирна. Ф. Гьуьлуьн руш. Угъри жагъун тавурла, пачагьди эмирна: къизилар авай чкадихъ элкъвена гьяркьуь са хандакӀ эгъуьнна, ана къир цуз! Ф. Халуни хтул. Гуя эмирзава; «Акъваз, инсан! Дуьньяда Писвални Хъсанвал, Гьахъвални Гьахъсузвал, Адалатни Адалатсузвал авайди рикӀел хуьх! М. В. Гьарасатдин майдандал. Синонимар: приказ гун, буйругъ гун, буйругъун. эмир гун..

ЭМИРДИН:
ЭМШЕРИ