ЯЛ¹

(-ци, -це, -ар) 1. nəfəs; hava; 2. məc. iz, əsər, əlamət, təzahür; адан ялни амач onun nə izi var, nə tozu; ondan heç bir əsər-əlamət qalmayıb; * кьама ялар авай lovğa, heç kəsi bəyənməyən, başqalarına xor baxan; ял акатун şişmək, köpmək (mədə pozğunluğu haqqında); ял акъадарун rahat nəfəs almaq, nəfəsini dərmək, yorğunluğunu almaq; ял кьун a) nəfəsi tutulmaq (qaralmaq, daralmaq), nəfəs ala bilməmək, nəfəsi kəsilmək, boğulmaq; b) çətinliklə nəfəs almaq, tövşümək, təngnəfəs olmaq; c) məc. susmaq, dinməmək, nəfəsini qısmaq; ç) məc. susdurmaq, səsini kəsməyə məcbur etmək: ял яхъ! sus! dinmə! kəs səsini!; d) məc. nəfəsini kəsmək, öldürmək; ял ягъун nəfəs almaq, istirahət etmək, yorğunluğunu almaq, dincəlmək; ял ядай югъ istirahət günü; ял ялцихъ текъвез tələsik, tövşüyə-tövşüyə, tövşüyərək.