ÇAĞIRMAQ

Qədim dövrlərdə çoğı sözü olub və “səs” mənasında işlədilib. Çağ­la­maq (su səsi), çağırmaq, çığırmaq sözləri onun əsasında əmələ gəlib. Bağır, bəyir, böyür sözləri kimi, çağır çığır kəlmələri də daxili fleksiya zəminində əmə­lə gəlib. Belə məlum olur ki, -ır şəkilçisi adlardan feil düzəldib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

ÇAĞA
ÇAĞLAMAQ

Digər lüğətlərdə