ÖRTÜKLÜ

sif. Örtüyü olan, bir şeylə örtülmüş.
Bunların qarşısında azca kənar; Yaşıl örtüklü bir böyük miz var. A.Səhhət.
Hər iki divar uzunu ağ parusin örtüklü stullar düzülmüşdü. M.Hüseyn.

Синонимы

  • ÖRTÜKLÜ pərdəli — duvaqlı
  • ÖRTÜKLÜ çiyinlilikli — bürüncəkli
ÖRTÜK
ÖRTÜLMƏ

Значение слова в других словарях