ÇOVUŞLUQ
сущ. чавушвал, чавушдин везифа.
сущ. истор. 1. обязанности глашатая, чтеца приказов, постановлений, распоряжений и т.п. 2. см. çavuşluq; пребывание в звании чавуша и само это звание
Tam oxu »is. Çovuş vəzifəsi. [Əmrah:] O bir odunçudur, amma mənim atam kənddə bir neçə il kətxuda yanında çovuşluq eləyib
Tam oxu »