ülgüc
ülgüc
is. 1. Tük qırxmaq üçün iti bıçaq. Dəllək kisəbəndindən enli ülgücünü çıxarıb qırxırdı. Çəmənzəminli
Полностью »сущ. 1. бритва: 1) острый стальной нож для бритья волос. Ülgücün tiyəsi лезвие бритвы, iti ülgüc острая бритва, küt ülgüc тупая бритва, ülgücü itiləmə
Полностью »сущ. 1. уьлгуьч (ччуруяр ттвадай хци чукӀул); 2. хуьс. жуьреба-жуьре алатрин атӀудай пай, чукӀул.
Полностью »Mənbələrdə yolğuc kimi qeydə alınıb. Yolmaq kəlməsi ilə bağlıdır (ehtimal ki, yon və yol eyni söz olub)
Полностью »is. [ingilis filosofu Uliyam Okkamın (1285-1349) adından] iqt. □ Okkama ülgücü – metodoloji prinsip: qənətcillik prinsipi, zərurətdən artıq ədədi mahi
Полностью »