ŞÜĞL

is. [ ər. ] klas. İş, məşğələ, məşğuliyyət.
[Pəri xanım:] A qadan alım … sözümə qulaq as, o qədər şüğlüm var ki, səni görmək olmur. M.F.Axundzadə.
Ər deyil, şair imiş xanəxərab; Fikri yazmaq, oxumaq, şüğlü kitab. M.Ə.Sabir.
[Səlimə nənə:] Şüğlüm çoxdur; vaxt tapmayıram ki, gəlib səninlə söhbət edəm. S.S.Axundov.

// Əlləşmə, bir şeylə məşğul olma.
ŞÜƏRA
ŞÜĞÜLZÜMMƏ

Значение слова в других словарях