bax çuğul. [Qoca:] O dünyada da elənçi şuğulları heç kəs içərisinə qoymur, burnuna vurub qovur. S.Rəhimov
1. Bax şüvül. 2. Tarazlıq oxu. Laboratoriyada kimyəvitexniki tərəzilərin daimi yeri olur və bunların yerini tez-tez dəyişdirmək yaramaz
bax çuğulluq. Yasavul … Talıbxanın xidmətində özünün şuğulluğu ilə xüsusi məharət göstərir(di). S.Rəhimov
sif. [fars.] 1. Şən, xoştəbiət, xoşədalı, işvəli, oynaq. Gözlərin şuxdu sənin; Kirpiyin oxdu sənin; Dərdin məni öldürür; Xəbərin yoxdur sənin
is. 1. Oynaqlıq, şivəlilik, nazlılıq, gülərüzlülük; naz, şivə, sərbəst və nazlı hərəkət. Həmzəyə həmişəki kimi, yenə də Sonanın bu şuxluğu çox xoş gəl
sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. 2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü)
sif. və is. 1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq. – [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur
bax şuluqluq
is. 1. Nadinclik, dəcəllik. Şuluqluq eləmək. 2. Hərc-mərclik, araqarışma, qarışıqlıq, çaxnaşma, iğtişaş, özbaşınalıq
sif. məh. Pinti, səliqəsiz
sif. [ər.] klas. Uğursuz, məşum, nəhs, bədbəxtlik gətirən. [Zəhra Sənana:] Məndə, bilməm, nədir bu talei-şum! Sana halım deyilmidir məlum? H
is. Şumlanmış torpaq. Yaz şumu. Payız şumu. – Şumdan qabaq …hər hektara 5 kiloqram fosfor gübrəsi verilmişdi
sif. 1. Hündür, düz, sərrast. Şumal çinar. Şumal ağac. – Tikildi divarlar, şumal dirəklər. M.Müşfiq. [Yunis:] Bu taxta qurudur, şumaldır
sif. k.t. Şumlanmış torpağın alt qatı. Şumaltı lay
“Şumlamaq”dan f.is
f. Torpağı kotanla sürmək, şum eləmək, yumşaltmaq. Cütçü batıb qantərə, yer şumlayır; Şumladığı tarlasını şumlayır
“Şumlanmaq”dan f.is
məch. Şum edilmək. Maya ətrafda şumlanaraq payız əkinləri üçün hazırlanmış tarlaların arxlarını yoxladı
f.sif. Şum edilmiş. Traktorla şumlanmış zəmi. – Qızlar belləri qapıb təzəcə şumlanmış sahənin traktor tuta bilməyən qırağını belləməyə başladılar
is. Şum edilmiş, şumlanmış yer
is. [fars.] 1. Vəcd, şövq, cuşa gəlmə; coşqunluq. Dili-divanə sevər cantək o zülfisiyəhi; Başının şurini gör, eşqdə sevdasına bax
is. [fars.] Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. “Rast”, “Şur”, “Segah”, “Şüştər”, “Çargah”, “Bayatı-Şiraz” və “Humayun” Azərbaycan musiqisin
is. [ər.] 1. Hər hansı bir məsələni, işi və s. müzakirə etmək, məsləhətləşmək üçün bir yerə yığışma; müşavirə, məclis
“Şuralaşmaq”dan f.is. bax sovetləşmə
bax sovetləşmək. Ölkəmiz şuralaşanda Mirzə Mustafa üzünə pərdə çəkib qırmızılaşdı, özünü kommunist qələmə verdi
sif. [ər.] tar. Sovetlərə, sovetlər ölkəsinə, sovet adamlarına xas və aid olan. Şurəvi qardaşlar, bizim sözlərimizi eşidin və şura fəhlələrinə yetişin
is. [alm.] Mədən yataqları tapmaq üçün qazılan quyu
is. [fars.] Qarışıqlıq, qarğaşalıq, iğtişaş, şuluqluq. Qazax mahalının vəkili Pənah ağanın zamanında bir para şuriş və inqilabın vüquinə görə Qazax ma
is. [alm.] Burğulu mıx, vint
is. [ər.] 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və
“Şüalandırmaq”dan f.is
f. 1. Şüa buraxdırmaq, şüa saçdırmaq. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin təsirinə məruz buraxmaq
is. 1. “Şüalanmaq”dan f.is. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin şüaburaxma xassəsi
f. Şüa buraxmaq, şüa saçmaq, şüa vermək. Elektrik aparatlarında sərbəst elektronlar mənfi kontaktın səthində şüalanır
sif. Şüaburaxan, şüaverən, şüası olan. Şüalı ulduz
is. [ər.] 1. Siyasi partiyanın müəyyən tarixi şəraitdə kütlələr qarşısında irəli sürdüyü rəhbər ideyanı, vəzifəni və ya tələbi qısa və aydın şəkildə i
is. Əməli hərəkət, iş deyil, ancaq şüar irəli sürməklə kifayətlənmə. …Cabbarlının əsərlərindəki ictimai fikir daha da dərinləşir, aktual mövzu şüarçıl
sif. Şüaburaxan, şüayayan
bax şüalanma 2-ci mənada
sif. Şüayaoxşar, şüa kimi
is. [ər.] Bir şeyin gerçəkliyinə xatircəm olmama, bir şeyin həqiqətə uyğun ola biləcəyi haqqında fikir, güman, şəkk, tərəddüd
“Şübhələndirmək”dən f.is
f. Şübhə oyatmaq, şübhəyə salmaq, şübhə doğurmaq. Onun haqqında eşitdiyi bəzi şeylər Büləndi Camaldan şübhələndirirdi
“Şübhələnmək”dən f.is
f. 1. Bir şeyin gerçək olub-olmadığını kəsdirə bilməmək, şübhə etmək, şəkk etmək, inanmamaq. Seyid Əhməd mədaxili az görüb yoldaşından şübhələndi… Ə
sif. 1. Şübhə oyadan, şübhə doğuran, şübhəyə səbəb olan. Şübhəli adam. Şübhəli məsələ. – Katibin yumşaq rəftarı Salmana bir cür gəlir, şübhəli görünür
zərf Şübhəli halda, şübhə edircəsinə, şübhə ilə. Bağban şübhəlişübhəli Həcəri nəzərdən keçirtdi… S.Rəhimov
is. Şübhəli olma, şübhəli şeyin halı
1. zərf Mütləq, şəksiz. Şübhəsiz mən də gələcəyəm. Şübhəsiz bu gecə yola düşməliyik. – [Gəray:] Beləliklə o tabe olsa bizə; Şübhəsiz baş əyər hər əmri