ƏPPƏK
\[“ətmək”dən.\] сущ. фу; ** əppək olub göyə uçmaq са кӀус фу хьун, квахьун.
Çörək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Səhərdən qalxanda təbil vurulur, Dəryatək çalxanır, göltək durulur, Toplanır bir yerə, içki qurulur, Dağıdır əppə
Tam oxu »is. [“ətmək”dən.] Çörək. Ət yeməz, suyuna əppək doğrar. (Məsəl). [Qurbanəli:] Bir əppəkdən-zaddan ver, zəqqumlanaq
Tam oxu »