ƏRİMƏK

гл. 1. цӀурун (мес. жив, мум); 2. жими затӀунин къене гьял хьун, акахьун, цӀурун (мес. кьел, шекер); 3. пер. яхун хьун, зайиф хьун, агатун; əriyib çöpə (muma, şama) dönmək, əriyib mum(çöp) olmaq) цӀрана кьал (шем) хьиз хьун, гзаф яхун хьун; şam (mum) kimi ərimək шем (мум) хьиз цӀурун, югъ-къандивай яхун хьун; 3. регъуь хьун, хажалат чӀугун; 4. пер. яваш-яваш квахьна фин, алатна фин (мес. мичӀивал, йиф); 5. пер. рах. рикӀи чӀугун, лезет къачун, гьейран хьун; 6. пер. рах. жуьреба-жуьре рекьералди ише ракъурнаваз хьун, маса ганваз хьун.
ƏRİKLİK
ƏRİMƏZLİK

Digər lüğətlərdə