ƏSASSIZ
прил. асассуз (1. асас (бине, темел) авачир; 2. са делилни (субутни) авачир; гьакъикъатдив такьур, герчек тушир, тапан).
ƏSASSIZ – TUTARLI Onun verdiyi xəbərlərin bir çoxu əsassız xəbərlər idi (M.S.Ordubadi); Vəkilin tutarlı dəlillərini; Eşidib az qalır qalxıb əl vura (B
Полностью »I прил. 1. не имеющий основания, фундамента 2. необоснованный, неосновательный, безосновательный, беспочвенный (лишенный оснований); голословный
Полностью »sif. 1. Bünövrəsiz, təməlsiz. 2. Heç bir sübuta, dəlilə, həqiqətə istinad etməyən, əsilsiz; inandırıcı olmayan, yalan, tutarsız
Полностью »