( АЖЕБАН ) прил. 1) ажайиб, лап хъсан. Маншаллагь, ви бегьердин Ажеб заман я, бахтавар. Е. Э. Бахтавар. Ажеб чка - зияратдиз Вахъ элкъведи, я Эренлер. X. Къ. Я Эренлер! Ава кьван вахъ ажеб гьунар, Гум аршда, цава, самовар ! С. С. Самовар. 2) къайдасузвилел гьейранардай. Гьарай, эллер, пис ксариз Ажеб дуьнья хьанвачни ? Е. Э. Гьарай, эллер. Ажеб авам я чи Куьре; Чизамач я тепе, дере.. С. С. Жедайд туш.
1. əcəb, təəccüblü, qəribə; ажеб кар я əcəb işdir; 2. əcəb, çox yaxşı, çox gözəl, əla; ажеб ктаб я əcəb kitabdır; * ажеб хьана əcəb oldu, yaxşı oldu,
Tam oxu »1. удивительный; изумительный; дивный. 2. удивительно, изумительно; дивно. 3. (в знач. частицы) : ажеб гуьрчег затӀ тушни! - какая хорошая вещь! ажеб
Tam oxu »( АЖЕБАН ) нар. 1) гзаф, лап. Ажеб ширин рахада мез... Е. Э. Гьуьруьдиз ухшар акуна. Ажеб хъсан затӀ я мектеб ! Гьанихъ гала зи вил диде
Tam oxu »