ЖАВАБДАР
n. bailee, trustee.
фарс, сущ -ди, -да; -ар, -ри, - ра тайин са кар къанундалди кьилиз акъатун, акъудун хиве авайди. Вирида тарашна, амма жавабдарар жагъанач
Tam oxu »прил. са кардин, гьерекатдин пис нетижа эвезламишдай. Риза пакамлай няналди кӀвачин кьилел, жавабдар поступал акъвазна, инихъ-анихъ юрта жедай
Tam oxu »