ЙИКЬ-ШУВАН

1. şivən, ah-fəğan, ah-nalə, fəryad; ağı, kütləvi ağlaşma; 2. məc. qiyamət, mərəkə, qalmaqal, haray-həşir, qışqırıq-bağırıq; йикь-шуван авун (кутун, акъудун) a) vay-şivən qoparmaq (salmaq, qaldırmaq), bərk ağlamaq, fəryad qoparmaq; ağı demək, ölünün üstündə ağız-ağıza verib ağlamaq (1-ci mən.); b) qiyamət qoparmaq, haray salmaq, mərəkə qoparmaq.
ЙИКЬ-КЬИНИКЬ
ЙИКЬМЕТ

Digər lüğətlərdə