(-ри, -ра) c. taxıl döymə əməliyyatı; döyüm; йигарар авун (йигарар гатун) taxıl döyümü; taxıl döymək; bax юг
(-ди, -да, -яр) əyə, yeyə, suvand; йиге ягъун (йиге гуьцӀун) yeyə sürtmək, yeyə ilə yonmaq, yeyələmək, əyələmək, suvandlamaq
bot. çaytikanı.
yeyin, cəld, sürətli, itigedən; йигин балкӀан yeyin at.
хьун f. yeyinləmək, yeyinləşmək.
(-из, -на, -а) f. yeyinlətmək, yeyinləşdirmək, sürətini artırmaq, sürətləndirmək.
yeyinlik, itilik, sürətlilik; sürət.
zərf 1. yeyin, tez, cəld, iti, sürətlə; 2. yeyin-yeyin, tez-tez, cəld-cəld, iti-iti.
bax йигиндаказ.
1. nabələd, hələ alışmamış, tanış olmamış, öyrəşməmiş; 2. bax егъи.
1. nabələdlik (bir yerə, adama, işə bələd olmayan adamın hal və vəziyyəti); 2. bax егъивал.
zərf gündən-günə, gün keçdikcə, günbəgün; günü-gündən, tədricən, get-gedə.
хьун f. dial. 1. yıxılmaq; çevirilmək, devrilirmək, aşmaq; 2. uçulmaq, yıxılmaq, dağılmaq.
(-из, -на, -а) f. dial. 1. yıxmaq; aşırmaq, devirmək; 2. uçurmaq, dağıtmaq.
(-ди, -да) gündəm.
1. “югъ” söz. sif.; йикъан сеанс gündüz seansı (film, tamaşa haqqında); 2. dan. къан günlük ( adətən saylarla); са (йи)къан рехъ birgünlük yol; вад (й
“югъ”-un cəmi; günlər; bax югъ.
1. gündəlik (xatirat dəftəri); 2. bəzən “təqvim ili” mənasında.
“кьин²” in əmr forması: 1. öl! gəbər! (söyüş məqamında); 2. öldür! gəbərt!; * адаз гьич «йикь» лагьай чӀални чидач məc
(-е, -е, -ер) 1. şivən, ah-fəğan, nalə, fəryad, ağlaşma; yas, matəm; садаз – мехъер, садаз – йикьер. Ata
dava-dalaş, vurhavur, qarışıqlıq, qırğın, qiyamət; ölüb-öldürmə, bir-birini öldürmə; йикь-кьиникьиз акъатун a) ölüb-öldürməyə çıxmaq, ölümlə nəticələn
1. şivən, ah-fəğan, ah-nalə, fəryad; ağı, kütləvi ağlaşma; 2. məc. qiyamət, mərəkə, qalmaqal, haray-həşir, qışqırıq-bağırıq; йикь-шуван авун (кутун, а
dan. ölüvay, əlindən iş gəlməyən, atil, əfəl, bacarıqsız (adam).
dial. bax ян4.
1. kimsəsiz, adamsız, evsiz-eşiksiz (adam); 2. lüt, səfil, avara, baldırıaçıq adam (bəzən söyüş məqamında); 3
bax юрф¹.
(-ини, -ина, -ер) kürək (taxılı, qarı və s. kürümək üçün ağacdan qayrılmış uzundəstəkli alət); йирфиналди вегьин (михьун, квягъун) kürəklə atmaq (təmi
(сари, сара, сар) 1. yun; хипен йис qoyun yunu; 2. сун “йис” söz. sif. yun; сун гуьлуьтар yun corab.
(-а, -а, -ар) 1. il; виш йис yüz il, bir əsr; кьудкъад лагьай йисар səksəninci illər; 2. yaş; * алай йисуз (цӀинин йисуз) bax цӀи¹; алатай йисуз bax ш
ЙИС-САНДИВАЙ zərf il-ildən, ildən ilə, ilbəil.
zərf ildən-ilə, hər il keçdikcə, ilbəil.
illik (saylarla bərabər); вад йисан (вад сан) план beşillik plan.
zərf hər il; ilbəil.
zərf illərlə, illərcə, illər uzunu, illər ərzində.
ilboyu, il uzunu, bütün ili, bütün il ərzində.
bax йиртих.
(-е, -е, -ер) gecə; мичӀи йиф zülmət (qaranlıq) gecə; варз алай йиф aylı gecə; * йиф авун bax йифун; йиф кьулан чӀавуз (йифен кьулариз) gecəyarısı, ge
хьун f. gecə düşmək (qaralmaq), gündüz qurtarıb gecə başlanmaq.
1. gecə-gündüz; 2. məc. qəza, qəzavü qədər (insanın başına gələn hadisə); кьилел йиф-югъ атун başına qəzavü-qədər gəlmək; başına iş gəlmək; * йиф-югъ
gecə boyu, bütün gecəni.
zərf gecə-gündüz, daim, həmişə; gecəli-gündüzlü.
1. “йиф” söz. sif. gecə fəaliyyət göstərən, gecə işləyən, gecə olan; gecə; 2. gecəlik (adətən saylarla); пуд йифен кӀвалах üçgecəlik iş; * йифен кьула
zərf hər gecə.
zool. gecəquşu, yarasa; bax кьаркьулув.
zərf gecə, gecə vaxtı, gecə vaxtında, gecənin qaranlığında.
“йифун”-un murad forması; bax йифун.
zərf 1. gecə-gündüz, vaxt bilmədən; 2. məc. daim, həmişə.
(-из, -на, йиф ая/-а) f. gecələmək, gecəni qalmaq, bir gecəni yatmaq; кӀвале йифун evdə gecələmək; чӀура йифун çöldə gecələmək; * кьиф кьейи чкадал йи
йихт хьун f. 1. qorxaraq qaçmaq, səssiz-səmirsiz aradan çıxmaq; yox olmaq, çıxıb getmək, uzaqlaşmaq; 2
(-из, -на, йихт ая) f. 1. (hədələməklə və s.) qovmaq, çıxıb getməyə, qaçmağa məcbur etmək; rədd etmək, kənarlaşdırmaq, uzaqlaşdırmaq; 2