ср (мн. лица) 1. üz, sifət, bəniz; черты лица üz cizgiləri; 2. qabaq tərəf, üz tərəf; avand; 3. məc. sima; политическое лицо автора müəllifin siyasi siması; потерять лицо simasını itirmək; 4. şəxs, adam, nəfər, şəxsiyyət; неизвестное лицо naməlum şəxs; знакомое лицо tanış adam; 5. qram. şəxs; ◊ от лица (кого) ... adından, ... tərəfindən; лицом к лицу üz-üzə, üzbəüz; все на одно лицо hamı bir-birinə oxşayır; не взирая на лица şəxsiyyətə baxmadan; спасти (сохранить) свое лицо öz hörmətini saxlamaq; в лицо сказать üzünə demək; в лице кого ... şəxsində; перед лицом кого-чего ... qarşısında; лицом к кому-чему 1) üzü... tərəfə, üzünü... tərəfə çevirərək; 2) ön tərəfi, qabağı, üzü; действующее лицо bax действующий; должностное лицо bax должностной; физическое лицо hüq. fiziki şəxs; юридическое лицо hüq. hüquqi şəxs; лица (живого) нет на ком ağappaq ağarmış; ни кровинки в лице bax кровинка; на лице у кого или чьем написано üzündə yazılmışdır, üzündən oxunur; не ударить лицом в грязь üzüqara olmamaq (çıxmamaq); к лицу кому yaraşır; не к лицу кому yaraşmır, yaraşmaz; стереть (смести) с лица земли yer üzündən silmək.