ОТКОЛОТЬ

ОТКОЛОТЬ I

сов. çapmaq, vurub qopartmaq, sındırmaq.

ОТКОЛОТЬ II

сов. çıxartmaq, ayırmaq (sancağı və ya sancaqlanmış şeyi).

ОТКОЛОТЬ III

сов. dan. demək, söyləmək (yersiz və ya gözlənilməz bir şey); отколоть шутку yersiz zarafat etmək.

ОТКОЛОТИТЬ
ОТКОЛОТЬСЯ

Digər lüğətlərdə