РАГЪУЛАРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -из, -зава; -а, - ин, -рай, -мир; рагъулар авун, рагъулар тавун, рагъулар тахвун, рагъулар хъийимир 1) рагъул гьалдиз гъун. 2) куьч. тӀебии гьалдай акъудун. Вун хьтинбуру намуслу инсанрин къанажагъ рагъуларэава. Уьмуьрдин мярекатарни заланарзава. Т. А. Мехъер куьтягь тахьанмаз. Къе, вучиз ятӀани, варз авач, адан чкадал кьалу леке экъечӀнава. Цаварни, хъурхъ алтаддай хьиз, къалу экуьнив гьакӀ рагъуларнава. М. В. Гьарасатдин майдандал.

РАГЪУЛ
РАГЪУЛВАЛ

Digər lüğətlərdə

ба́тя ламента́ция нахле́бничать подве́иваться с небреже́нием свежьё сфероида́льный хи́тростный шмя́кание адвенти́стка нешу́точно обсесси́онный отлома́ть прутьеви́дный разонра́виться ballute hebona spot news брюшинный будьте вазелиновый дубьё обувать скопать экспатриировать