фарс, сущ.; - ди, - да; - яр, - йри. -йра 1) са вуч ятӀани сада гуз масада къачудай серенжем. «Куьн мус фида савдадиз?» лагьана, хабар кьуна Зала савдагарривай.' Ф. Рустам Зал. Инал ибуру никӀин савдани куьтягьна. А. Ф. Бубадин веси. Амма са акьван вахт феначир, куьтягьнай халуди вичин савдаяр. М. Б. Шапка. 2) куьч. фикир, кар. Зав гвайди тек ви ашкъидин савда я. Е. Э. Ярдин дерт. 3) куьч. гьакъикъат, чинебавал. Сирер савда вичи захъди санална, Ахмакь хьана, вичихъ умуд акална. Е. Э. Лагь, зи ярдиз.
* савда авун гл., ни гуз акъуднавай затӀ къачун. Яц алажна куьтягьдалди, савда ийиз атайбур вири чкӀанай. М. Б. За бананар недач. Белки чи ханди вун хуьруьз савда ийиз атай чувудрин ламар къаварал хкажиз вердишарнаватӀа? С. Ярагъви ашукь Уьзден.