ФАЛАКАТ

араб, т-б, сущ.; хаталу дуьшуьш. Гуьзел майдин и йикъара Жамала кӀвалахзавай шегьер тӀебиатдин фалакатдик акатна - чилер къарсуник шегьердин гзаф кӀвалер чкӀана. К., 1988, 14. ХӀӀ. Лугьуда хьи, ихьтин дуьшуьшра тӀебиатни перт хьана акъваздач, адан фалакатар бул жеда. Гьак хьунни авуна: йифиз цавари къукьрумар ийиз, гужлу цӀайлапанар ягъиз ахьтин юргъ къвана хьи, хуьруьн вилик квай къацу махпур хьтин векь экъечӀнавай къая юргъади къачуна, агъадалди тухвана... К. К. Ам зи хайи диде я...

ФАЛ
ФАЛУЖ
жнея́ неузнава́емо распаля́ть взмётываться краснопёрка мелодеклами́ровать па́сма по-за свора́чиваться шарова́ться embryo hot-brlttleness knock around Malay Peninsula neologism telomerization tub-thumping кутёж малограмотный мятежный окучивание отражаться пограничье порадоваться портмоне