араб, сущ.; -дм, -да; -ар, -ри, -ра 1) дуьнья, алем яратмишайди, Аллагь. На и дуьнья терг авуна, - Им Халикьдин эмир хьанва. Е. Э Алкьвадар гьажи Абдуллагь-эфенди кьейила. Сабурлувал гьич Халикьди ганач заз... Е. Э. Зун атана - Я чан чӀехи вах, сивел дапӀар эцигайла, кьвалай акъатда эхир! За вучрай?! Гьахьтинди яз халкьнава ман зун Халикьди. Къурбанд хьуй зун вичиз! А. Къ. Нехирбанни лекь. 2) (чӀехи гьарфуналди - X) эркекдин хас тӀвар - Халикь.