ШАПКА

шапка; бармак, бапIах. 2. шапка, кьил (газетда са шумуд макъаладин сад тир ва я ктабда яру гьарфаралди кхьенвай кьил). ♦ на воре шапка горит цIегь тIуьрдан кьилел цIай ала (мисал); по шапке дать 1) сад вигьин, сад галукьрун, ягъун; 2) пер. чукурун, алудун (къуллугъдилай).
ШАПИРОГРАФ
ШАПОЧНИК

Значение слова в других словарях