HAÇADİLLİ
прил. см. haçadil
прил. кьвечхел мез авай, мез кьвечхел тир (мес. гъуьлягъ, къиб, хурлинкӀ ва мс.).
Tam oxu »sif. Dili haça şəklində olan, dilinin ucu yarıq olan (ilan, kərtənkələ, qurbağa və s. haqqında). Qədimdən bizim eldə sınanmış bir məsəl var; “Ulduz gö
Tam oxu »