SİCİM

сущ. верёвка из козьей шерсти
SİCİLLƏMƏ
SİCİMLƏMƏ
OBASTAN VİKİ
Sicim
Sicim — qalın tovlanmış iplərdən hörülmüş kobud ipdir. Azərbaycanda belə iplə ata və yaxud arabaya ot yükləyərkən yükü bağlayırlar. Sicim yeddi və ya doqquz tağ iplikdən toxunur. Əsasən keçi tükündən (qəzilindən) toxunsada bəzən qoyun yunundan (qaba yundan) da istifadə edilərək toxunurdu . Toxunub hazırlanmış sicimin bir ucuna doğanaq tikilirdi. Uzunluğu on-iyirmi metr, bəzən daha çox olardı.

Digər lüğətlərdə

анкилосто́ма гопа́к ковыля́ние не в поря́дке ответвле́ние по-церко́вному стро́гость Эвмени́да газго́льдерный до́йник к сло́ву наформо́вывать пристанский цыга́нствовать спектакль inevasible quasi-money slipway strongheadedness застигнуть одолжение пискливый подсинивать сечение употребляться