VÜRUD

is. [ ər. ] köhn. Varid olma, gəlmə, yetişmə, çatma, varma.
İrana əvvəl vüruddan Xəlilin zəkavəti, çapıqlığı, ayıqlığı Ağahüseyni təəccübə gətirdi. Ə.Haqverdiyev.

VÜQUF
VÜSAL

Значение слова в других словарях