f. 1) həyəcanlı; 2) qarmaqarışıq; 3) m. vurğun, məftun.
f. 1) həyəcanlı; 2) qarmaqarışıq; 3) m. vurğun, məftun.
устар. I прил. 1. унылый, печальный 2. лишённый покоя, безумный, обезумевший (от любви) II в знач. сущ
Полностью »sif. [fars.] klas. 1. Əhvalı pozulmuş, pərişan, qarışıq. Şikəstə xatirü məhzun, sözü aşüftə, digərgun; Tutub nəqşi-rəhiMəcnun, gəzər vəhşi kimi səhra
Полностью »