sif. 1) adj vide, désert,-e (boş) ; 2) adj inhabité, -e ; abandonné, -e ; dépeuplé, -e (kimsəsiz, adamsız yer) ; 3) sans protection, sans défense (himayəsiz) ; 4) vagabond, -e ; sans abri ; à l’abandon (yalqız)
sif. 1) adj vide, désert,-e (boş) ; 2) adj inhabité, -e ; abandonné, -e ; dépeuplé, -e (kimsəsiz, adamsız yer) ; 3) sans protection, sans défense (himayəsiz) ; 4) vagabond, -e ; sans abri ; à l’abandon (yalqız)
s. 1. (arxasız, qohum-qardaşsız) unprotected, (i.s.) having no supporter, (i.s.) having no relation / relative; 2
Полностью »I прил. 1. безлюдный, пустынный, малонаселённый. Adamsız yerlər безлюдные края, adamsız küçədə на безлюдной улице 2
Полностью »sif. Kimsəsiz, yalnız; adamı, köməkçisi olmayan; arxasız, himayəsiz. O adamsızdır, heç kəsi yoxdur
Полностью »1. безлюдный, пустынный, нелюдимый; 2. не имеющий близких, беззащитный, не имеющий поддержки, покровителя; 3
Полностью »