ALAQ
сущ. эчӀел; alaq etmək эчӀел авун; alaq basmaq эчӀелди кьун; // эчӀелин, эчӀелдин; alaq otları эчӀелдин векьер (хъчар).
is. Tarlada, bostanda və s.-də bitən və becərilən bitkilərin inkişafına mane olan yabanı bitki. Alaq otları
Полностью »I сущ. 1. сорняк, бурьян 2. полка, прополка. Pambıq alağı başlanmışdır началась прополка хлопка II прил
Полностью »I. i. weed; alaq etmək / vurmaq to weed (d.), to weed out (d.); alaq basmaq to be* overgrown with weeds, to be* weed grown II
Полностью »is. plante f adventice ; mauvaise herbe f ; herbe f folle ; ronces f pl ~ vurmaq (etmək, çalmaq) sarcler vt ; ~ basmaq couvrir (se) de ronces ; ~ otla
Полностью »