AMANATABƏND
сущ. см. amanabənd
zərf 1. Bir şeyi etməyə hazır, bəhanə gözləyən, bir himə bənd, işarəyə bənd. 2. Sınıq-salxaq, davamsız; uçulmaq, dağılmaq, yıxılmaq üzrə olan
Tam oxu »нареч. 1. са затӀ ийиз гьазур, багьна (ишара) вилив хуьзвай; 2. аллагь амандал алай, ханвай, давамсуз; чкӀиз, уьцӀвез гьай-гьайдал алай
Tam oxu »