sif. Əqrəbası, qohumu, qohum-əqrəbası, yaxınları çox olan. Əqrəbalı adam. – Daşdəmir ağır əqrəbalı, qoçuluqda şöhrət qazanmış, varlı bir qəssab idi. A
Tam oxu »s. (i.s.) having kin / kinsfolk / kinsmen / kinspeople / kindred / relations / relatives
Tam oxu »sif. Əqrəb çox olan. Əqrəbli səhralar. – Əqrəbli çöllərdə bağ-bostan quran; Zəhməti güldürən sənət olacaq. S.Vurğun.
Tam oxu »s. (saat) (i.s.) with / having a hand; (kompas və s.) (i.s.) without / having a pointer
Tam oxu »sif. Əqrəbası, qohumu, yaxınları olmayan. Əqrəbasız adam. – [Durna:] …Yoxsul, gücsüz, əqrəbasız, kimsəsiz bu Aydəmir mənim təkcə yoldaşımın qardaşıdır
Tam oxu »is. [ər.] Qohumlar (çox vaxt “qohum-əqrəba” şəklində işlənir). Bu, Hümmətəlinin qohum və əqrəbası idi. T.Ş.Simurq. [Çopo] yaşayış şəraiti fənalaşdığı
Tam oxu »...Kəhrəbası olan, kəhrəba ilə bəzədilmiş, kəhrəbadan düzəldilmiş. Kəhrəbalı bilərzik.
Tam oxu »sif. köhn. Qəba geymiş, əynində qəba olan. Atlazdan qəbalı, belində şalı; Gövhərdən bahalı üzündə xalı. Aşıq Ələsgər. Yer ilə göyün arası, adlarını mü
Tam oxu »top. [qohum və ər. əqrəba] Qohumlar. [Xortdan:] Qohuməqrəba yığılıb onu evdən qovdular, qaldı küçədə. Ə.Haqverdiyev. [Həcər xanım:] Piri baba, Çingizi
Tam oxu »