сущ. от глаг. burunlanmaq 1. притеснение, вытеснение со стороны кого-л. 2. лингв. назализация: 1) приобретение звуком носовой окраски 2) переход ротов
Tam oxu »qarş. Döyüşmək, vuruşmaq, dalaşmaq, sözləşmək. Qarı bizdən uzaqlaşdı, bir çoxları ilə burunlaşdı. M.S
Tam oxu »глаг. 1. разг. возмужать, огрубеть 2. драться, ругаться, ссориться с кем-л. 3. сойтись носом к носу, нос в нос с кем-л
Tam oxu »f. 1. Burun ilə eşmək, dağıtmaq, vurmaq. Öküzlər otu burunlayıb dağıtdı. 2. məc. Təqib etmək, gözümçıxdıya salmaq, gözü götürməmək, sıxışdırmaq
Tam oxu »глаг. kimi, nəyi 1. разрывать, разбрасывать мордой (о животных) 2. перен. притеснять, вытеснять, выживать кого, придираться к кому с целью выжить
Tam oxu »f. 1. to nose (d.); 2. məc. to cavil (d.), to find* fault (with) (d.); to force out (d.)
Tam oxu »Mənbələrdə bunun mənası “təkrar-təkrar burnuna vurmaq” kimi açıqlanıb. Burun sözündəndir. İndi məna dəyişib
Tam oxu »глаг. 1. клубиться, подниматься клубами 2. бежать, нестись, вздымаясь волнами, бурля (о реке, потоке и т
Tam oxu »f. swirl; curl; wreath; Toz burumlanır The dust is swirling; Tüstü burumlandı The smoke wreathed
Tam oxu »