BURUNLAMAQ
гл. 1. тӀиш ктадун, тӀишив ягъун, тӀиш ктадна чукӀурун (мес. кали векь); 2. пер. гуьгъуьна гьатун, басхас авун, дара-барада тун, югъ тагун, вили такьун, чуькьвена арадай акъудун.
Mənbələrdə bunun mənası “təkrar-təkrar burnuna vurmaq” kimi açıqlanıb. Burun sözündəndir. İndi məna dəyişib
Tam oxu »f. 1. to nose (d.); 2. məc. to cavil (d.), to find* fault (with) (d.); to force out (d.)
Tam oxu »глаг. kimi, nəyi 1. разрывать, разбрасывать мордой (о животных) 2. перен. притеснять, вытеснять, выживать кого, придираться к кому с целью выжить
Tam oxu »f. 1. Burun ilə eşmək, dağıtmaq, vurmaq. Öküzlər otu burunlayıb dağıtdı. 2. məc. Təqib etmək, gözümçıxdıya salmaq, gözü götürməmək, sıxışdırmaq
Tam oxu »