f. 1. Qır halına düşmək. 2. məc. dan. Bərk-bərk yapışmaq, tutmaq. Qönçə əsla Həbibdən ayrılmır. Gör necə qırlaşıb qucağına, elə bil doğma atasıdır
Tam oxu »xüs. “Qazlaşmaq”dan f.is. Quyuda görünən qazlaşma və ya su gəlmə əlamətləri quyuda vəziyyətin mürəkkəbləşdiyini göstərir. Quliyev.
Tam oxu »1. f. Qara dönmək, qar şəklinə çevrilmək. 2. qarş. Əylənmək üçün bir-birinə qartopu atmaq; qar atmaq; qargülləsi oynamaq
Tam oxu »1. t-siz. Qor halına gəlmək, qora çevrilmək, yanıb qor olmaq, qoru tökülərək alovsuz yanmaq. Odur, bax, meşənin içində hələ bir ocaq da qorlanır
Tam oxu »f. 1. Yanan odunu qor halına gətirmək, qora çevirmək. 2. Bişirilən bir şeyin üstünü qor ilə örtmək, qor ilə basdırmaq
Tam oxu »f. 1. Daha da gurultulu olmaq, əvvəlkindən gur səslənmək. Səsi daha da gurlaşırdı. 2. Şiddətlənmək, artmaq, güclənmək
Tam oxu »