QARLAŞMAQ


1. f. Qara dönmək, qar şəklinə çevrilmək.
2. qarş. Əylənmək üçün bir-birinə qartopu atmaq; qar atmaq; qargülləsi oynamaq.
Biz onun dərsindən qabaq; Qaçışır, qarlaşırdıq çöldə bir dəstə uşaq. Ə.Cəmil.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QARLAŞMAQ QARLAŞMAQ (bir-birinə qar atmaq) Qız məktəbdən çıxanda hələ də yağırdı qar; Lakin çöldə qaçışıb qarlaşırdı uşaqlar (Ə
QARLAŞMA
QARLI

Digər lüğətlərdə