Lüğətlərdə axtarış.

Qrafologiya (q.yun. γράφω — «yazmaq» və λόγος — «təlim») — Şəxs və xətt ilə bağlı elm sahəsi. == Tarixi == Hələ antik dövrlərdə qrafologiya haqqında məlumatların olduğu müəyyən edilmişdir. Aristotel, Teofast (e.ə.372-287-ci illər), Dimitri Falerskiy, məşhur antik komediyaçı Menandr (e.ə.342-292-ci illər), yunan yazıçısı Dionisi Qalikarnasskiy (e.ə.Ι əsrin ΙΙ yarısı) insanın xarakteri ilə yazısı arasında əlaqənin olduğunu müəyyənləşdirmişdilər. Bu fikri təsdiqləmək üçün tədqiqatlar aparılmış, yazılar arasında psixoloji fərqləri öyrənməyə çalışmışdılar. Məsələn, Poma imperatorlarının mirzəsi Müqəddəs Qay Trankvill imperator Avqustun yazısını analiz edərək onun, ehtiyatlı və xəsis olmasını demış və bunu hərfləri sıx və sətrləri isə yığcam yazması ilə əlaqələndirmişdir. Roma imperiyasının süqutundan sonra qrafologiyaya maraq da itir. Lakin orta əsrlərdə bu sahəyə yenidən maraq oyanır. ΧΙV əsrda bu elm sahəsi okkultizmin daxilində tədris edilməyə başlanır. Buna baxmayaraq bir çox ədiblər bu sahə ilə ciddi məşğul olmuşlar.Bunlardan Uilyam Şekspir, Höte, Lafater, Jorj Sand, Aleksandr Düma-oğul, Volter Skott, Edqar Po kimi tanınmışların adını çəkmək olar.

İranşünaslıq – İran xalqlarının tarixi, ədəbiyyatı, incəsənəti və mədəniyyəti üzrə aparılan tədqiqatlara verilən ümumi ad. Şərqşünaslığın bir sahəsidir. İranşünaslıq, müasir Fars dili və ədəbiyyatının konkret olaraq tədqiq olunduğu Farsşünaslıqdan daha geniş və fərqlidir. İranşünaslıq fənni təkcə Farsların deyil, həm də azərbaycanlılar, kürdlər, lurlar, giləkilər, talışlar, taciklər, puştunlar, Osetinlər, Bəluclar, İskitlər, Sarmatlar, Alanlar, Parfiyalılar, Soğdlar, Baktriyalılar, Xorazmlar, Mazandaranilər və s. kimi müxtəlif çağdaş və tarixi İran xalqlarının mədəniyyətində, tarixində, dilində və digər aspektlərində geniş cərəyanlara yönəlmişdir.