sif. Üzü gülməyən, qaşqabaqlı; üzügülməz, adamayovuşmaz. Qaraqabaq adam. – Yazıq o şəxsə ki qaraqabaqdır; Nə qədər yaraşır insana gülmək! M.Müşfiq. Ev
Полностью »I прил. 1. угрюмый, мрачный, хмурый 2. перен. необщительный, нелюдимый II сущ. бирюк
Полностью »s. 1. gloomy, sombre; ~ yoldaş gloomy companion; ~ xarakter sombre character; 2. unsociable; ~ olmaq to keep* oneself to oneself
Полностью »1. QARAQABAQ Kərəm az danışan və qaraqabaq idi (M.İbrahimov); QAŞQABAQLI [Sərxan] gələndə en qaşqabaqlı adamların belə dodağı qaçırdı (M.İbrahimov). 2
Полностью »sif. dan. Uğursuz, bədşüküm, ağırayaq. [Gəlin:] Elə Cahandar ağanın özü də sonradan, – qaradabansan, gələn kimi evimə qan saldın, – deyə mənim üstümə
Полностью »прил. рах. кӀвач залан, кӀвач ават (туькӀуьн, кутуг) тийир, татугайвилер гъидай, няс (мес. кас).
Полностью »QARADABAN – UĞURLU Qonşumuz Afərdə arvad qaradabandır, səhər-səhər kimə rast gəlsə idi, onun işi düz gəlməzdi. Ana uşaqlarına hər səhər uğurlu yol dil
Полностью »İndi işlətdiyimiz вена sözünün türkcəsidir, qanı ürəyə aparır. “Böyük (qara sözünün bir mənası böyükdür) damar” deməkdir
Полностью »сущ. жмурки; прятки (название детской игры, в которой один из участников ищет остальных – спрятавшихся)
Полностью »is. Samovarın qaynamasını azaltmaq üçün, onun odluğunun başına qoyulan və odun közərməsinə mane olan qapaq
Полностью »