sif. Üzü gülməyən, qaşqabaqlı; üzügülməz, adamayovuşmaz. Qaraqabaq adam. – Yazıq o şəxsə ki qaraqabaqdır; Nə qədər yaraşır insana gülmək! M.Müşfiq. Ev
Tam oxu »I прил. 1. угрюмый, мрачный, хмурый 2. перен. необщительный, нелюдимый II сущ. бирюк
Tam oxu »s. 1. gloomy, sombre; ~ yoldaş gloomy companion; ~ xarakter sombre character; 2. unsociable; ~ olmaq to keep* oneself to oneself
Tam oxu »1. QARAQABAQ Kərəm az danışan və qaraqabaq idi (M.İbrahimov); QAŞQABAQLI [Sərxan] gələndə en qaşqabaqlı adamların belə dodağı qaçırdı (M.İbrahimov). 2
Tam oxu »sif. dan. Uğursuz, bədşüküm, ağırayaq. [Gəlin:] Elə Cahandar ağanın özü də sonradan, – qaradabansan, gələn kimi evimə qan saldın, – deyə mənim üstümə
Tam oxu »прил. рах. кӀвач залан, кӀвач ават (туькӀуьн, кутуг) тийир, татугайвилер гъидай, няс (мес. кас).
Tam oxu »QARADABAN – UĞURLU Qonşumuz Afərdə arvad qaradabandır, səhər-səhər kimə rast gəlsə idi, onun işi düz gəlməzdi. Ana uşaqlarına hər səhər uğurlu yol dil
Tam oxu »İndi işlətdiyimiz вена sözünün türkcəsidir, qanı ürəyə aparır. “Böyük (qara sözünün bir mənası böyükdür) damar” deməkdir
Tam oxu »сущ. жмурки; прятки (название детской игры, в которой один из участников ищет остальных – спрятавшихся)
Tam oxu »is. Samovarın qaynamasını azaltmaq üçün, onun odluğunun başına qoyulan və odun közərməsinə mane olan qapaq
Tam oxu »