Güləşmək, qurşaq yapışmaq (tutmaq). Atlarından enib, bir-birinin kəmərindən yapışıb küştü tutdular, o qədər çalışdılar ki, bədənlərindən qan-tər axdı
Güləşmək, qurşaq yapışmaq (tutmaq). (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Yavaş-yavaş, keyləşərək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qısa. Başına döndüyüm şahların şahı, Səni gördü gözüm, çəkmərəm ahı, Qurbani der, budu sözün kütahı, Müxtəsəri, yar almağa gəlmişəm
Su qabı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Örtük. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üz, sima. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Cavan oğlan, ölkənizə üz tutub, Bir qız sorağına gəldim, ha gəldim
Yol kəsmə. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bura elə keçiddi ki, Türkmandan gələn yolların hamısı gəlib buradan keçirdi, Koroğlu yaxınlaşanda baxdı ki, k
Qabırğalı, iməci bədəni bərkimiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Nə qədər, neçə, neçə dəfə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Haçan, nə vaxt. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bəla, dərd, müsibət, fəlakət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu əyilməz yağıya, yada, Mərdin əskik olmaz başından qada
Bax: qədəmək.
Qadın. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Baş. Aldı Kərəm, görək kəllədən nə soruşdu: Bir suval sorayım, xəbər ver mənə, Sən də bu dünyada vardınmı, qafa? Heyvanmıdın, insanmıdın, nə idin? Dür
Qəflətdə olan, xəbərsiz, diqqətsiz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu ürəyində dedi: – “Ay qafil, gəl adını de, özünü tanıt”
Bax: qəfilə.
Birlikdə yol gedən atlılar və s. dəstəsi; karvan. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qəflə, qəflə-qatır şəklində də işlənir
Yırtıcı heyvan; pələng. Bu səsə dağdan bir qaflan çıxıb aşağı gəldi. Dəryadan çıxan aslan Seyfəlmülükün dərya tərəfdə olan yoldaşlarını, dağdan gələn
Qədim türklərdə geyim növü; don. Arxalıq kimi qaftan da qol, gövdə, ətəkdən ibarətdir, ancaq arxalıqdan fərqli olaraq qaftan uzunətəklidir
Qaftanlıq parça, gəlinlik parça. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kükrəmiş, qəzəblənmiş. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kükrəmiş, qəzəblənmiş. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Bəylər, biz səhra qurduyuq, Quzu qapmaq işimiz. Qağan aslanlar yatağı, Sərp qayadır daşlarımız
Çığırmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Danqıltı, gurultu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: qayıl.
Bax: qayım.
Allahın adlarından biri. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qaxınc, üzə vurma, tənə etmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qızmaq, qəzəblənmək, vurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qaxaraq, qaxıb. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qarışıqlıq, hay-küy, çığır-bağır, mübahisə, qovğa. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Eyvaz balam, qalx, ayağa dur indi, Duşda gördüm Dəmirçioğlu qaldadır
Qələbəlik, çoxluq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çoxluq, qarma-qarışıq hər hansı bir kütlə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Kiçik müdafiə tikilisi, kiçik qala; sığınacaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dəmirçioğlu baxdı ki, yolun qırağında bir qalaça var
Toy gecəsi gəlinlərin başına geydirilən bir növ taxtadan olan tac, gəlin tacı. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qalanı, digərləri, özgələr, geri qalanlar. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qaldırınca. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qılınc zərbəsindən qorunmaq üçün sipər. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Söyləyim sözlərin eylə diləzbər, Şirin nəsihətim qıl sinədəftər: İgidə lazımdır
Xalı, gəbə, xalça. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qalınca. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Toyun başlandığı gün oğlan tərəfindən qız tərəfinə göndərilən hədiyyələr. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Canı bərk, ətli-canlı. 2. Qalın, yoğun. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Koroğlu dedi: – Mən yaman kökəlmişəm
Toyda verilən başlıq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qalxan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qalxmaq, ayağa qalxmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Sınıq düşmüş, aciz, düşkün. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: qəmə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Xan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qan-qan deyən, qan tökmək istəyən. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Giziroğlu naməni oxudu. Gözləri döndü qan çanağına