(Sabirabad) bayram münasibətilə adaxlanmış qız evinə göndərilən pay, bayram hədiyyəsi
(Ağdam, Bərdə, Füzuli, Tərtər) bayram münasibətilə qız evinə göndərilən pay, bayram hədiyyəsi. – Nişannısına bayramnıx göndərdi Əli (Bərdə)
(Basarkeçər) 1. səliqəsiz 2. bacarıqsız. – Baysağ adam işi başa yetirməz
(Füzuli, Meğri) açıq. – Divarı da yoxdu, çəpəri də, baytax bağdı (Meğri); – Bizim qapı baytaxdı (Füzuli)
I (Quba) ikiyaşar madyan. – Dişi atdu baytal, üzi də iki yaşında II (Çənbərək) 1. təkbaşına, yalqız 2
(Biləsuvar) pambıq cərgələri arasında çəkilmiş kiçik arx. – Bazara çəkirük, so:ra ordan su gedir
(Şamaxı) boylu-buxunlu, iribəndli. – Mənim əmim bazbırıtdı ola-ola çox qorxacağdı
(Ağdam, Gəncə, Qazax) boy-buxun, görkəm. – Gördüyüη iş heş səniη bazburutuηa yaraşmır (Ağdam); – Bazburutu çox yaxşıdı onun (Qazax); – Elə bazburutunu
(Ağdam, Gəncə, Qazax, Mingəçevir, Tərtər) bax bazbırıtdı. – Asdan bazburutdu oğlandı (Qazax)
(Çənbərək, Gədəbəy) bəhsləşmək. – İsmeyil də Nuruynan bazdaşır (Çənbərək); – Nahax tutuşufsuη, onnan bazdaşammazsaη (Gədəbəy)
(Kürdəmir) vaxt, zaman
I (Biləsuvar, Göyçay, İmişli, Kürdəmir, Salyan, Şəmkir) təpə, dik, hündür yer. – Bazıya çıx gör heyvannar çö:rmədədimi? (Kürdəmir); – Bala, qoyunu baz
(Oğuz) 1. ləklər arasında mərz çəkmək 2. lək hazırlamaq
I (Kürdəmir) düzənlik. – Bax, heylə bı bazi:nə get Qoçalıya çatana kimi II (Bakı) tənək çubuğu. – Ö:n yanunda olan meynənin bir bazisin kesdim, birin
(Zaqatala) qapının yan taxtaları. – Bazuları hansı ağacdan düzəltmisən?
(Bakı) bax bazı I
(Ordubad) qənim, düşmən. – Canavar qoyun qisminə bazzasdı
(Füzuli) bax beva. – Çox bevaya adamdı o
(Bakı) körpə uşaq, çağa. – Mən bebə dögürəm ki, məni qorxıdırsan
(Kürdəmir) əbəs yerə, boş yerə. – Becaha danışma, bala
(Şəki) tez-tez. – Ay qız, beccə-beccə gəlsənə!
(Kürdəmir) bax becaha. – Becəhal yerə oturub gözdüyür
(Bakı, Mərəzə, Ordubad, Şamaxı) tez, cəld, tələsik. – Adə, becid gəl, ayağun altında yumurta qalmayıb ki! (Bakı); – Bir az becid gəlin, yoldaşlara çat
(Bakı, Şamaxı) tez-tez, sürətlə. – Becid-becid gəlun ki, qarannığ tüşməmiş çatağ (Bakı)
(Bakı) sürətləndirmək
becird eləməx’: (Zəngibasar) becərmək
(Zəngibasar) balaca, xırda
(Zəngibasar) bətn, uşaqlıq
(Salyan) arabanın qolu. – Arabanın beçəsi dəmirdən olır
(Lənkəran) qadınların uşaqlığında əmələ gələn xəstəlik adı ◊ Beçəxor salmağ – beçəxor xəstəliyi nəticəsində yarımçıq uşaq salmaq
I (Ordubad) kal, yetişməmiş armud. – Yetişməmiş armuda biz beçərə deyərıx II (Qazax) yazıq, fağır. – A beçərə, sənin heş şeydən xəvərin yoxdu
(Şəmkir) çox, hədsiz dərəcədə. – Məle:kə bedaha gözəldi
I (İsmayıllı, Kürdəmir, Qazax) bax bedaha. – Biyil bedahat taxıl var (Qazax); – Əhməd bu gün bedahat iş görib (İsmayıllı); – Bu il Muradxanda qo:n bed
(Ağdam, Bərdə, Cəbrayıl, Füzuli, Şuşa) 1. iri ağ tut (Cəbrayıl). – Şirinnix’də bedananın yerin heş nə verməz 2
I (Bərdə, Kürdəmir) intizamsız. – O, yaman bedaza adamdı (Kürdəmir) II (Laçın) həyasız. – Onun öhdəsinnən gəlməx’ olmaz, bedazadı
(Qarakilsə) bax beddam. – Cama:t çox iş görür, mənim adım beddahdı elə
(Bakı, Qazax, Şuşa) bədnam, rüsvay, biabır. – Çaqqal var gödən dağıdır, qurdun adı beddamdı (Qazax) ◊ Beddam eləməx’ (Şuşa) – rüsvay eləmək
(Bakı) 1. qarşılıq, əvəz 2. qiymət. – Bu qəzetün bedəli ildə altı manatdı
(Bakı) çirkin, kifir, eybəcər. – Sən burdakı güzgülərə bax, gör adami necə bedənçərə görsədir; – Bedənçərənün biridü
(Bakı) küt getmiş çörək. – Ay qado:i alım, mənim dişdərim var ki, bedid yiyim
(Bakı) 1. çirkin 2. natəmiz. – Mən Sonanun gəlinün görməmişdim, yaman bedləkərün biridü
(Bakı) hər şeyə tamah salan, nəfsi hər şeyi çəkən. – Nə bednö:üs uşağdu bu, mənnəm kimə oxşiyib
(Cəbrayıl) xəbərsiz
(Çənbərək, Kürdəmir, Qazax) etibar, dəyanət. – Sənin behbazarın yoxdu, saηa inanmağ olmaz (Qazax); – Məcidə behbazar yoxdu (Çənbərək)
(Şuşa) bax beybut. – Zarafatdaşanda behbidini soxmuşdu bö:rümə, on gün yatdım
(Qazax) behi alınmış. – Xalxın behli malını harıya satersan?
(Kürdəmir, Mingəçevir) bax beytin. – Vahap behtinin biridi, onnan pıl çıxar? (Kürdəmir)
(Cəbrayıl) böyük lək. – Suyu orta bejana bağla; – Gedim, bağda birki bejan doğruyum
(Qazax) nahaq yerə, boş yerə, faydasız. – Bejə-bejə danışıf başımı ağrıtma
I (Ağdam, Bərdə, Kəlbəcər, Şuşa) yararsız, pis. – Ə:, bekara şeydi, onun nəynə pul verirsən (Ağdam); – Həsən bekara adamdı, ona qoşulma (Kəlbəcər) II