(Şəki) pəhləvanın köməkçisi. – Pehlivannarın eli:n altında işdiyənnərə deyillər no:çə
(Gəncə) həddindən artıq, çox. – Nodərəmət gözəldi Pəri
I (Culfa) gəlin II (Culfa) öküz qoşularkən yara olmamaq üçün onun boynuna qoyulan yastıq
(Ağdaş) ağac növlərindən birinin adı. – Bizim bağlarda noğudağacı yoxdu
(Şəki) taxça. – Noğuldana pərdə tik
(Cənubi Azərbaycan) bulağın qabağında düzəldilmiş nov
(Bakı) yavanlıq
(Bakı, Tabasaran, Zaqatala) bax no:xarış
(Gəncə) xatakar. – Qulu noxsant adamdı
(Gədəbəy) bax noxsant. – Çox noxsat adamdı Hətəm, heş xeyir işnən arası olmaz
(Şəki) arabanın təkərlərini birləşdirən ağac, ox. – Nokeş çüriyifdi
(İrəvan) dəvəyə vermək üçün arpa unundan və ya kəpəkdən hazırlanmış çörək
(Quba) arpadan hazırlanmış yem. – Üküzlərə nolə götür
nom eləməx’: (Meğri) utanmaq. – İki kişiyə bir qobda xurəx’ quymağa nom eli:yix
I (Biləsuvar, Salyan) hin. – Toyuğ nonada yoxdu (Biləsuvar) II (Biləsuvar) toxum əkmək üçün düzəldilən yuva, yer
(Ağdam, Ağcabədi, Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Hamamlı, Xocavənd, Qazax, Ordubad, Zəngilan) 1. pendir suyunu qaynadaraq alınan şor (Ağdam, Borçalı, Ha
(Oğuz) gölməçə. – No:rçanı təmizdiyin
(Ordubad, İrəvan) tezyetişən <meyvə>. – Bu il mən no:rəst tutu bir manata satdım (İrəvan); – No:rəst üzim tez yetişir (Ordubad)
(Şəki) göllənmək. – Yolu su basıf, heylə no:rraşıf durur
(Zəngilan) palan
(Tovuz) səliqəsiz
(Astara, Lənkəran) Novruz bayramının gəlişini bildirmək üçün oxunan mahnı
(Şəki) novruzgülü. – No:ruza çiçəyi noruzda açar
(Şamaxı) məc. qaraqabaq. – Sən də lap no:ruzbulağı kimi orda bir kəlmə danışırsan
(Cənibu Azərbaycan) bax no:ruza
(Salyan) Novruz bayramında uşaqların qapı-qapı gəzib şirniyyat yığması. – No:ruznisə mart ayında olar
(Gədəbəy) camış balası
(Şəki) cığır. – Yusif no:vaynan dağın başına çıxdı
(Göyçay) çul
(Gədəbəy, Hamamlı, Şəki) bax navat. – Mq: novat çatıcaxdı hindi (Şəki)
(Qax) ağac oyuğu
(Qazax) nov
(Gəncə, Qazax) 1. sözə baxmayan (Qazax). – Bu Əhməd nə noydərəmət adamdı. – Noydərəmət adamnan xoşun gəlmir (Gəncə) 2
(Şəki) taxtaya naxış vurmaq üçün rəndə. – Nozarı mq: ver
(Gədəbəy) çökək yer. – Nö:əx’də öycüx’ quruf də:n oğluη
(Zəngilan) qaynadılmış buğda ilə kişmiş, küncüd və s. qarışığından hazırlanan yemək adı. – Nögüdü qışda pişirif ye:llər
(Qax) meşəlik
(Quba, Şamaxı) acgöz, çoxyeyən. – Nökisə uşağ adami biyabır elər (Quba)
(Qəbələ, Quba, Şəki) bax nökisə. – Nöksə adamın gözi həmməşə oyandabuyanda olar (Şəki)
(Axalsxi) danlamaq. – Kərim gədiyi gündə nöqtəliyir, heş vejinə də döyül
(Gədəbəy) tamahkar. – Həşəm Ədil də birəz nöslədi
(Bakı, Şamaxı) nə üçün? – Nöşün mıni mənə dimədün? (Bakı)
(Bakı) bax nöyüs
(Bakı) tamahkar
(Gədəbəy, Qazax, Tovuz, Şuşa) nə əcəb, nə yaxşı. – Nö:üz bizə:lmişdin? (Qazax); – Nö:üz cavannar səni yatağa buraxdı? (Gədəbəy)
I (Çənbərək, Kürdəmir, Qazax) bax noydərəmət 1. – Hasan nöydərəmətin biridi, ona heş nə demə (Qazax) II (Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) bax nodərəmə
(Ucar) quş adı. – Nöyüçcənin əti yeməlidi, ama biz yemirik’
(Gədəbəy, Şuşa) nəfs. – O, çox pis nöyüsdü uşaxdı (Gədəbəy)
I (Gədəbəy) bax no:ar. – Məsmənin cejiminin nu:arı lap xoşuma gəldi II (Ağdam) suyun əmələ gətirdiyi kiçik xəndək
(Sabirabad, Salyan, Zəngilan) bol. – Bıyıl il nubah gəlif (Zəngilan)