1. is. məh. Əqrəb. 2. bax çənbərquyruqlu. Çənbərquyruq it
sif. Quyruğu çənbər şəklində əyilmiş olan; devrik. Çənbərquyruqlu dovşan. – [Güləli] çənbərquyruqlu ala iti kəmsiyindən açıb yanına aldı, ulu babasınd
“Çənbərləmək”dən f.is
f. 1. Çəllək və s.-yə çənbər keçirmək; qurşaqlamaq. Çəlləyi çənbərləmək. 2. Çənbər şəklinə salmaq. Əqrəb quyruğunu çənbərlədi
is. 1. Üzün ağzı əmələ gətirən iki yarımdairə sümüyü; üst çənə burundan aşağıda, ağızdan yuxarıda, alt çənə ağızdan aşağıda yerləşir, alt çənə mütəhər
is. dan. Mübahisə. [Yunis:] Vaxtında bir, ya beş gün əvvəl material tədarükünə düşsəniz, çənə-boğaza ehtiyac qalmaz
is. dan. Mübahisə, sözləşmə. [Faytonçu:] Yəqin çənəbazar ilə də aran yoxdur. Ə.Haqverdiyev. ◊ Çənəbazara (çənəbazarına) çıxmaq – mübahisə etmək
“Çənələşmək”dən f.is
f. Mübahisə etmək. Starşina ilə, pristavla çənələşmək asan iş deyil, bir az hətta xatası da var. N.Nərimanov
is. [fars.] Əl, pəncə. Tülək tərlan təki qafil Həsən bəy; Şığıyıb çənginə götürdü bayaq. Q.Zakir. ◊ Çənginə keçirmək – ələ keçirmək, pəncəsinə keçirmə
is. [fars.] Formaca arfaya oxşayan qədim Şərq simli musiqi alətlərindən biri. O yanda Sədi vəquranə çöhrəsilə baxar; Bu yanda nayü dəfü çəng kainatı y
is. Dırmıq (kənd təsərrüfatı aləti)
is. : çəng olmaq – qıc olmaq, keyləşmək, hərəkətdən düşmək, hissizləşmək. Əl-ayağı çəng olmaq. – [Gülo:] Deməli, mənim yaşamağım üçün o ölməlidir! Son
is. [fars.] Bir ovucluq. (adətən rəqəmlərlə). Bir çəngə ot. – [Şərəfnisə xanım:] Uşağı yerə girsin. Dinc oturur məgər! Səhərdən bəri qoymuyub ki, iki
is. [fars.] 1. Yeyilən şeyin parçalarını götürmək üçün bir neçə uzun dişi olan alət. Qubernator çəngəlin ucu ilə xörəyi yoxlayaraq soruşdu… M
top. Çəngəl və bıçaqlardan ibarət yemək alətləri komplekti. [Cəfər] qulluqçunu çağırdı. Boşqablar və çəngəl-bıçaq gəldi, qarpız kəsildi
“Çəngələmək”dən f.is
f. Pəncəsi ilə tutmaq, tutub götürmək. Müxbir iki əli ilə saçlarını çəngələyərək qapı ağzındakı stul üstünə yıxıldı
“Çəngələşmək”dən f.is
qarş. dan. Əlbəyaxa vuruşmaq. [Şərif:] Mən əjdahalarla çəngələşmişəm. C.Cabbarlı
“Çəngəlləmək”dən f.is
f. Çəngələ taxmaq, çəngələ keçirmək, çəngəllə götürmək
“Çəngəllənmək”dən f.is
məch. Çəngələ taxılmaq, çəngələ keçirilmək, çəngəllə götürülmək
is. 1. Dəf çalıb oxuyan və göbək atmaq kimi rəqslər oynayan rəqqasə (başlıca qaraçı qızlardan olur). [Şəhrəbanu xanım:] [Hatəmxan ağa] israğagün aşnas
is. Çəngolma, qıcolma; epilepsiya. Çənglik tutması zamanı xəstə çox zaman dilini dişləyir. Belə tutmalar çox ağır şəkildə keçir
“Çənləşmək”dən f.is
f. Çən olmaq, çən basmaq, duman basmaq, sis basmaq, dumanlanmaq (bax çən2). Gecə-gündüz tənləşir; Hava hərdən çənləşir
sif. Çən olan, çən basmış, dumanlı, sisli. Çənli bir payız səhəri idi. H.Nəzərli. Yadındamı, tutqun, çənli bir səhər; Göygözlü oğlunu düşmən apardı
is. və sif. [fars.] 1. Bəbəkləri eyni istiqamətə baxmayan (göz haqqında). [Fərəc bəy:] Mənə əyri-əyri baxır, çəp gözünü qıyır, lopa bığlarının ucunu a
zərf : çəp-çəp baxmaq – şübhə ilə, qeyri-dostanə baxmaq. Ona niyə belə çəp-çəp baxdın?
sif. Bucağı çəp və ya küt olan. Çəpbucaqlı üçbucaq
zərf [fars.] 1. Əyrisinə, əyri-əyri; yanakı, çəp, çəpəndazı. Şoferin yanında çəpəki oturan prokuror sükutdan darıxaraq geri döndü
is. dan. Həyasız, utanmaz. [Nənə dedi:] Bala, bu çəpəl səni aldadır, getmə. (Nağıl). Qonşuynan dalaşar, uşağı döyər; Kəsən yoxdu bu çəpəlin dilini
bax çəpəki 1 və 2-ci mənalarda. Qazı qarıya çəpəndazı baxıb soruşdu: – Bəs, sığallı xanım, bizim zəhmətimiz? S
is. 1. Bir yerin və ya bir şeyin ətrafına taxtadan və ya başqa materiallardan çəkilən divar, barı; hasar
“Çəpərləmək”dən f.is
f. Çəpər çəkmək, çəpər düzəltmək. Bostanı çəpərləmək. – Sahəni mümkün olduğu qədər tez çəpərləmək lazımdır
“Çəpərlənmək”dən f.is
məch. Çəpər çəkilmək, çəpər düzəldilmək, çəpər içərisinə alınmaq. Həyətin ətrafı çəpərləndi
f.sif. Çəpər çəkilmiş, çəpər içərisinə alınmış. Yalnız bir ağılın qabağında, dövrəsi qamışdan çəpərlənmiş meydançada bir neçə körpə quzu mələşirdi
sif. Çəpəri olan, ətrafına çəpər çəkilmiş, çəpərə alınmış. Ələmdar qalın çəpərli həyətinə girib, qəzəblə arvadını səslədi: – Bənövşə, Bənövşə! S
sif. Gözləri çəp olan. Molla evlənib, çəpgöz bir arvad alır. “M.N.lətif.”
is. Bəbəklərin müxtəlif istiqamətdə olmasından ibarət göz xəstəliyi
is. [“çevik” sözünün təhrif edilmiş forması] Zirək, diribaş
is. Alqış, əl çalmaq. □ Çəpik çalmaq – alqış əlaməti olaraq əllərini bir-birinə vurmaq, əl çalmaq. …Bəylər də qaqqıldayaqaqqıldaya qızların oynamağına
bax çəpəki 2-ci mənada
is. Altı ayını keçməmiş keçi balası, oğlaq. Burada sarı və boz kərə, qumral, əbrəş, qaşqa quzular və ağlı-qaralı çəpişlər birbirinə qarışmışdı
is. Qolları çapıq, qıraqları baftatı, astarlı qadın geyimi. …Süzülüb sallanan kəlağayı [Kiçikbəyimin] incə vücudunun bir tərəfini tutmuş, çəhrayı çəpk
“Çəpləşmək”dən f.is