1. məch. Dalına çul qoyulmaq (heyvanın). 2. dan. qayıd. zar. Üst-üstə çoxlu paltar geymək, qalın geymək
“Çullatmaq”dan f.sif
icb. Dalına çul qoydurmaq (heyvanın). Atı çullatmaq. – [Koroğlu Həmzəyə:] Qış olanda məxmər çullat! At igidin qardaşıdı
sif. Çulu olan, çullanmış, dalına çul qoyulmuş. Çullu at. ◊ Ağzına çullu dovşan yerləşmir (sığmır) – bax ağız1
is. Kiçik qum təpəciyindəki qumu hərə barmaqla öz tərəfinə çəkməkdən ibarət uşaq oyunu. Çumur (çumur-çumur) oynamaq
is. “Çur” deyilmədiyi halda oyunda istifadə olunan şeyləri götürmək istərkən işlədilən söz. “Çursaf” deyib topu götürmək
Uşaq oyunlarında: qadağan olunmuş bir şeyə toxunmaqdan və ya başqa işdən saqındırmaq üçün işlədilən nida, söz
is. Dabansız, yüngül ayaqqabı. Çust geymək. – Yağış yağanda sel gətirən köhnə başmaqları, çustları, çəkmələri, çarıqları [Şeyx Şaban] yığıb, qalıba vu
is. 1. Külçə xammal. □ Çuğun çuşkası. 2. məc. Xam adam (jarqonizm)
is. 1. Böyük kisə, xaral. Bayram oldu, heç bilmirəm neyləyim: Bizim evdə dolu çuval da yoxdur. M.P.Vaqif
is. İti ucu yastı və əyri iri qıyıq. İynəni özünə, çuvalduzu yoldaşına. (Ata. sözü). Axşam namazından, şam yeməyindən sonra, əlində çuvalduz çarığını
is. Çuvaş Respublikasının əsas əhalisini təşkil edən türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Çuvaş dilində. Çuvaşca danışmaq. Çuvaşca-rusca lüğət
[fars.] klas. köhn. bax çünki. [Münəccim dedi:] Yuxunun mənasını tapsa o qoca tapar, çün belə yuxuların mənasını tapmaq bizim işimiz deyil
bağl. [fars.] Ona görə ki, bundan dolayı, bu səbəbdən. [Vaqif] ehtiyat edirdi, çünki bu görüş yanlış şayiələr doğura bilərdi
sif. 1. Çürüyüb xarab olmuş; çürümüş. Çürük taxta. Çürük meyvə. – [Balaş:] Artıq bu həqiqətdir ki, qadınsız cəmiyyət çürük bir ağac kimidir
is. Bir şeyi həddindən artıq təkrar etməklə bıqdıran, təngə gətirən adam. [Satıcı:] Qardaşoğlu, de görüm alansan, ya çürükçüsən! Mir Cəlal
is. Çürükçü adamın xasiyyəti; çürükçü olma. ◊ Çürükçülük eləmək – bir şey haqqında həddən artıq danışmaq, təkrar etmək, çürüyünü çıxarmaq
is. Çürük şeyin halı; çürük olma. Taxtanın çürüklüyü
“Çürümək”dən f.sif
f. 1. Mikroorqanizmlərin təsiri altında pozulub xarab olmaq. Taxta çürüdü. Meyvələr yağışdan çürümüşdür
is. Çürümüş şeylər. Xəzəl çürüntüsü. – Meşədən həmişəki ürəkaçan ətirli rayihə əvəzinə rütubətli çürüntü qoxusu gəlirdi
sif. Tərkibində çürüntü olan, çürüntü ilə qarışmış. Çürüntülü torpaq
“Çürütmək”dən f.sif
f. 1. Çürüməsinə səbəb və ya vasitə olmaq, çürüməsi üçün şərait yaratmaq. Xəzəli torpağa qarışdırıb çürütmək
is. Mil, çiv (təkərdə)
Azərbaycan əlifbasının beşinci hərfi. bax de1
“Daha” sözünün canlı dildə işlənən ixtisar forması olub “a” uzadılaraq deyilir. Da sənə nə deyim. – Padşah Əhmədi-Çekkaşdan xəbər aldı: – Da nəyin qal
1. Danışan şəxsin məsələyə münasibətini, hiss və həyəcanını bildirməyə xidmət edən və çox vaxt yerindən və məna çalarından asılı olub müəyyən intonasi
is. bayt. Qaramal, davar və donuzlarda yoluxucu xəstəlik. Dabaq xəstəliyinə qarşı mübarizə.□ Dabaq olmaq – dabaq xəstəliyinə tutulmaq
is. 1. İnsan və heyvan ayağının dal hissəsi. Çox gəzməkdən dabanlarım sızıldayır. 2. Ayağa geyilən şeylərin arxa hissəsi
zərf Tamamilə. Dabandabana zidd. – Bu şərq küləyilə dabandabana; Bu uzun yollarda qovub səhəri; Böyük Şərq şerinin dühası gəlir
is. Qapının, pəncərənin, darvazanın alt böyründə olub, çərçivəyə girən və yuvasında dönə bilən çıxıntı
is. zool. Çəkikimilər fəsiləsindən qırmızı üzgəcli şirin su balığı
bax dabanbasma. Sənəm, səsəmi gəldin? Dabanbasamı gəldin? A.Şaiq
bax dabanbasma. Kimi evə yüyürürdü, kimi də dabanbasaraq küçəyə qaçırdı. S.Şamilov
zərf 1. Sürətlə, qaçaraq, tələsik. 2. Addım-addım izləyərək. Kürkçüoğlu onu göz açmağa qoymayıb, dabanbasma onu paytaxtadək təqib edirdi
is. Kiçik daban, incə daban
is. Əldə, dabanda bərkləşmiş çirki sürtüb çıxarmaq üçün süngər kimi məsaməli yüngül daş; pemza, süngərdaşı
sif. dan. Pinti, natəmiz. Yerə kəlağayı sərib, qızı onun üstündə gəzdirərdilər ki, görsünlər, kəlağayı qırışmır ki… Qırışmış olsa, dabanıçatlaqdır, –
sif. dan. Gəzəyən
bax qaradaban
“Dabanlamaq”dan f.is
f. Ardınca düşmək, addım-addım izləmək, təqib etmək. Yüzlərlə adam bir-birini dabanlayırdı. S.Rəhimov
sif. 1. Dabanı olan. Dabanlı tufli. 2. məc. dan. Qılçaları qüvvətli. Dabanlı adam
sif. Dabanı olmayan. Dabansız ayaqqabı
is. [ər.] Heyvan dərilərini aşılama vasitəsilə gönə və meşinə çevirmək sənəti ilə məşğul olan usta. Dabbağ sevdiyi dərini yerdən-yerə vurar
is. [ər. dəbbağ və fars. …xanə] Xam dərilərdən aşılama yolu ilə gön və meşin hazırlanan karxana, emalatxana
1. is. Xam dəriləri gön və meşin halına salma sənəti. Dabbağlıq etmək. 2. sif. Gön və meşin olmağa yarayan