“Öyrənmək”dən f.is
f. 1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək
f.sif. Alışmış, vərdiş etmiş, adət etmiş, öyrəncəli
“Öyrəşmək”dən f.is
f. 1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək. Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır
“Öyrətmək”dən f.is
icb. 1. Bilik, sənət, peşə vermək, təlim etmək. [Adil:] [Atam] əlləri salamat olan müharibə əlillərinə xarratlıq öyrədirdi
is. Pis hərəkətlərdən saqındırmaq üçün deyilən sözlər; nəsihət. [Asya:] Ha öyüd, nəsihət edirəm olmur
bax öyüd. [Məsumə Firəngizə:] Yox, bala, bu, öyüd-nəsihət məsələsi deyil. B.Bayramov. □ Öyüd-nəsihət vermək (etmək) – bax öyüd vermək (“öyüd”də)
“Öyüdləmək”dən f.is
f. dan. Öyüd vermək, nəsihət etmək. Uşağı öyüdləmək
sif. Öyüd, nəsihət mahiyyətində olan; nəsihətli. Öyüdverici sözlər
“Öyümək”dən f.is
f. Ürəyi qalxmaq, ürəyi bulanmaq, qusmaq istəmək
bax öyüngən
sif. və is. Özünü çox öyən, tərifləyən, özünü tərifləməyi sevən, öyüncək (adam)
is. Öyüngən adamın xasiyyəti
“Öyünmək”dən f.is. Ayrım qızının belə öyünməsindən, Kərim babanın elə sükut ilə büzülüb durmasından bir qəhqəhə qopdu
f. 1. Özünü öymək, özünü tərifləmək; lovğalanmaq. // Fəxr etmək. Öyünməsin kimsə gözələm deyib; Bir ayrı tövr olur halı gözəlin
əvəz. 1. Şəxsinə, özünə aid olan, xas olan, mənsub olan. Öz kitabı. Öz şeyi. Öz yerindən durmaq. Öz vətəninə qayıtmaq
zərf Öz bildiyi kimi, heç kəsdən soruşmadan, icazə almadan. Sabir … söz verdi ki, bir də özbaşına belə yerə çıxmaz
is. Hər hansı bir işdə qanuna, intizama, qəbul olunmuş nizam və qaydaya zidd hərəkət; başlı-başınalıq
is. Özbəkistan Respublikasının əsas əhalisini təşkil edən türkdilli xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Özbək dilində. Özbəkcə öyrənmək. Özbəkcə qəzet
sif. Özünə aid olan; özünün. Özcə işinlə məşğul ol. – [Şahpəri:] Mən hesabdarzad hesaba alan deyiləm
əvəz. “Öz”dən oxş. [Gülöyşə Sənubərə:] Qoy özcüyəzi görüşsün, danışsın. B.Bayramov
is. 1. Bitki gövdəsinin və ya kökünün daha yumşaq olan daxili mərkəzi hissəsi. 2. Çibanın, çirkli yaranın ortasında olan bərk iltihablı hissə
“Özəkləmək”dən f.is
f. Özək əmələ gəlmək, özək bağlamaq. Çiban özəkləyib
sif. Özəyi olan, özək bağlamış
is. İncəsənətdə (musiqi, teatr, xor və s.) peşəkar olmayan şəxslərin bədii yaradıcılıq fəaliyyəti. Özfəaliyyət dərnəkləri
sif. 1. Başqa, digər. Özgə məsələ. Özgə vaxt gələrsən. – Bundan əlavə, dəxi Yusif şahda həzar gunə özgə eyblər tapdılar
is. Yad, başqa yerli, gəlmə; yadelli
sif. Özünəməxsus, özünə xas olan, orijinal. Sabir, İran tacirlərinin alayarımçıq işlərini, verdikləri vədə xilaf çıxmalarını özgün tərzdə tənqid edərə
“Özləmək”dən f.is
f. şair. Bir daha görmək və ya qovuşmaq arzusunda olmaq; görmək istəmək, arzulamaq, həsrətində olmaq
sif. Yapışqanlı, yapışqan kimi; yarımqatı. Özlü maddə
is. Yapışqanlılıq, qatılıq. Məhlulun özlülük dərəcəsi
zərf 1. Öz fikrində, öz aləmində, öz düşüncəsində, öz-özlüyündə. Özlüyündə fikirləşmək. – Tapdıq özlüyündə sevindi ki, nə yaxşı ki, müəllim gəlib çıxm
sif. Öz-özünə açılan, avtomatik surətdə açılan. Özüaçılan qapılar
sif. Banı yana və ya arxaya çevrilməklə özü yükünü boşaldan (avtomaşın haqqında). Yükünü özüboşaldan avtomobil
is. Bünövrə, təməl, əsas. Binanın özülü. – Qoyuldu özüllər, boylandı tağlar; Tikildi divarlar, şumal dirəklər
sif. Özülü olan, bünövrəli
sif. Özülü, bünövrəsi olmayan; bünövrəsiz, təməlsiz. Bina tez uçular özülsüz olsa; Əməl də düz olar şüur düz olsa
1. əvəz. Özüm(üz)ə aid olan, özüm(üz)ə məxsus olan; mənimki, bizimki. Kitablar özümü(zü)nküdür. 2. İs
is. zar. Özünü böyük göstərməyə çalışan adam. Özündənbəyin biridir
is. Hissini, huşunu itirmə; qəşş etmə, ürəkkeçmə
bax özündənbəy
is. Özü-özünə xidmət etmə, öz məişət və s. ehtiyaclarını özü təmin etmə. Özünəxidmət mağazası