f. Vay demək, inildəmək, zarımaq, ax-vay etmək. Alo zarıyan yasavulu dümsüklədi: – Əyə, balam, niyə vayıldayırsan, arvad deyilsən ki?! S
“Vayıldaşmaq”dan f.is
qarş. dan. Birlikdə vayıldamaq (bir neçə adam)
is. Vay səsi, ax-uf səsi, inilti səsi
sif. dan. Əsassız olaraq adı pisliyə çıxmış (adətən “adı vayqanlı” şəkildə işlənir). Heç kəsin adı vayqanlı olmasın
sif. Fəlakətli, həyəcanlı, təlaşlı. Axşam çökdü şəhərə, bir südlü, aylı axşam; Çoxlu xəbər gətirdi; şivənli, vaylı axşam
bax vaysınmaq. [İlyas] təzə köynəyini geyib, güzgünün önündə dayananda, üzünü saqqal basdığını görüb vaysılandı
“Vaysınmaq”dan f.is
f. dan. Heyifsilənmək, axvay etmək, çox təəssüf etmək. Nəbi yoldaşı Mahmudun ölməsi üçün çox vaysılanırdı
vaz keçmək – əl çəkmək, fikrindən daşınmaq. Öz fikrindən, niyyətindən vaz keçmək. – Axırda mülahizələr yürütməkdən vaz keçərək sükuta daldım
vaz atmaq – hoppanmaq, sıçramaq, atılmaq, atılıb-düşmək. Sürü üstündə çobanlar yatmaz qorxudan; Çöldə heyvan ya maral vaz atmaz qorxudan
is. Baramaçılıqda: kələfcə şəklində sarınan incə yalınqat ipək teli
[fr.] İçinə meyvə, şirniyyat, çiçək və s. qoymaq, yaxud bəzək üçün qəşəng qab. Gülməyir vazamda artıq gül, çiçək; Məni düşündürür indi hər sözün
sif. və zərf [ər.] Aşkar, açıq-aydın, şübhəsiz. [Səkinə xanım:] Nə danışırsan, vazeh danış, görüm mətləbin nədir? M
is. Aşkarlıq, açıqlıq, aydınlıq
[fr.] Neftdən istehsal edilən, ətriyyat və texnikada işlənən yağlı maddə
“Vazelinləmək”dən f.is
f. Vazelin sürtmək
“Vazelinlənmək”dən f.is
məch. Vazelin sürtülmək
sif. 1. Tərkibində vazelin olan. Vazelinli sabun. 2. Vazelin sürtülmüş
f. məh. Qaçmaq. [Rüstəm bəy:] Əliqılınclı, qabağımdan dovşan tazı qabağından qaçan kimi vazıyırdı. N
bax vaz atmaq (“vaz3”da). Ceyran yana sıçradı, buynuzlarını boynuna qısıb daha da bərk vazladı. M.Rzaquluzadə
“V” hərfinin və bu hərflə işarə olunan samitinin səssizin adı
Adətən feillərlə işlənir: vecə gəlmək – lazım olmaq, gərək olmaq, yararlıq göstərmək, yaramaq. [Bəylərdən birisi:] Həkim tayfasının ehtiramı vacibdir,
sif. Lazımsız, gərəksiz, yararsız, karsız, yaramaz, dəyərsiz, xeyirsiz, işəgəlməz, bikara. Səndə bitər bir neçə vecsiz qoza; Ancaq o da qismət olar do
is. Yararsızlıq, yaramazlıq, dəyərsizlik, faydasızlıq, karsızlıq, heç bir şeyə lazım olmama. [Salavat] əlinə keçirdiyi düşmənin belə vecsizliyindən pə
is. [rus.] Qədim və orta əsr rus şəhərlərində xalq yığıncağı
[sanskr.] Hindistanın dini
cəm Qədim Hindistanın dörd müqəddəs kitabı
is. [rus. ведро] Su və başqa mayeləri daşımaq və saxlamaq üçün silindrşəkilli qab; böyük satıl. Uşaqlar itin quyruğuna vedrə bağlayıb qovurlar
is. Kiçik vedrə
dan. “Vedrələmək”dən f.is
f. dan. bax vedrə bağlamaq (“vedrə”də)
is. [ing.] Yalnız bitki yeməkləri ilə qidalanan adam
[lat.] Bitkinin cücərməsi, boy atması və inkişaf dövrü. Çay bitkisinin vegetasiya dövründə istiyə çox ehtiyacı vardır
sif. bot. zool. Canlı orqanizmlərin inkişaf və qidasına aid olan. Çay bitkisinin vegetativ üsulla artırılması seleksiyatoxumçuluq işində geniş tətbiq
[alm.] Bir şəxsə və ya idarəyə müəyyən müddətdə, müəyyən miqdarda pul verməli olan şəxs tərəfindən verilən iltizamnamə
[lat.] riyaz. Ədədi qiyməti və istiqaməti olan riyazi kəmiyyət və bu kəmiyyətin qrafik təsviri
sif. Vektora aid olan. Bektorial hesablama. Vektorial kəmiyyət
bax rus
[fr. velo və yun. drom] Velosipedləri sınamaq və velosiped yarışları keçirmək üçün xüsusi meydan, betonlu yol
[lat.] Ayaqlarla hərəkətə gətirilən ikitəkərli, yaxud üçtəkərli minik maşını. Velosiped yarışı. Uşaq velosipedi
is. Velosiped sürən adam, velosipeddə gəzən, yaxud velosiped ilə məşğul olan adam. Velosipedçilərin yarışı
[fr.] 1. toxuc. Drapın, məxmərin ən yaxşı növlərinin adı. Velür şlyapa. Velür palto. Qoyun, yunundan, xüsusilə zərif və yarımzərif yundan ən qiymətli
is. [ing.] Nazik iplikdən toxunmuş qabarıq milləri olan parça
[lat.] anat. Qanı ürəyə aparan qan damarı
is. [lat.] Günəş sistemində Günəşə yaxınlığına görə ikinci planet
is. [lat.] Qədim yunan mifologiyasında məhəbbət və gözəllik ilahəsi
[yun.] tib. Tibb elminin zöhrəvi xəstəliklər bəhsi