“Vermək”dən f.is. Qiymət vermə. Ara vermə
f. 1. Bir şeyi öz əlindən çıxarıb başqasına ötürmək, təslim etmək, çatdırmaq; tapşırmaq. Pul vermək. Onu mənə ver
[ital.] Fabrikdə hazırlanan girdə əriştə növü
sif. Vermişeldən hazırlanmış, içərisində vermişel olan. Vermişelli şorba
is. [lat.] tib. Yuxu dərmanı
is. [lat.] 1. Rəvayət, şayiə, xəbər. 2. Eyni faktın və ya hadisənin bir-birindən fərqli bir neçə cür izahı
[rus. верстá] köhn. 1,06 kilometrə bərabər rus uzunluq ölçüsü (metr üsuluna keçməzdən əvvəl işlənirdi)
[rus.] köhn. Əl ilə hərfləri yığmaq üçün mətbəə aləti. O kiçik bir verstatkanın ağacı üzərində yarımçıq qalmış naboru götürüb, sürətlə yığmağa başladı
sif. Saylarla işlənərək, məsafənin neçə verst uzunluğunda olduğunu göstərir. Qala şəhərin qırx verstliyində idi
[rus.] köhn. Arşının 1/ 16 hissəsinə – 4,4 sm-ə bərabər köhnə rus uzunluq ölçüsü. …Bu sünbə nəinki tamam arşındır, hətta arşından iki verşok da azdır
sif. Şaquli. Vertikal xətt. Vertikal vəziyyətdə
is. Şaqulilik; şaquli şeyin halı
[rus.] Şaquli xətt üzrə qalxıb enə bilən, həmçinin havada sallana bilən xüsusi quruluşlu təyyarə. Şəhər ilə Sumqayıt və “Neft daşları” arasında vertol
sif. [ing.] Qərbə məxsus olan, qərbə aid olan
[fr.] Adətən ictimai binaların daxili girəcəyində böyük dəhliz, geniş eyvan. Teatrın vestibülü
[lat.] 1. Müharibə iştirakçısı olan qocaman döyüşçü. Böyük Vətən müharibəsi veteranları ilə görüş. 2
[lat.] Qadağan etmə, ləğv etmə: a) dövlət hüququnda: bir dövlət orqanının başqa bir orqanın qərarının həyata keçirilməsini qəti və ya şərti qadağan et
sif. Avara, boş-boşuna gəzən, heç bir iş sahibi olmayan. Veyil adam. // İs. mənasında. [Nabat:] Sən elə veylin üstündə öz əmini niyə belə ağrıdırsan?
zərf Avara-avara, boş-boşuna, heç bir işdən yapışmayaraq, boş-bikar. Veyilveyil gəzmək. – [Kərim babanın] o qapı-bu qapıda veyil-veyil sürünməkdən baş
“Veyillənmək”dən f.is
f. Heç bir iş görməyərək boş-boş, avara-avara gəzmək. Bu Allahın bəlasına giriftar olmuş da yaylaqlarda veyillənməkdən yorulmadı
“Veyilləşmək”dən f.is
f. Veyil olmaq, avara olub getmək, tənbəlləşmək
is. Heç bir işdən yapışmayaraq boş-boş gəzmə; avaralıq, bikarlıq
is. [lat.] tib. Dəridə qabarcıq, suluqlar, səpgi
bağl. Sadə cümlələrdə həmcins üzvləri, mürəkkəb cümlələrdə isə onun tərkibinə daxil olan cümlələri bir-birinə bağlayır
is. [ər.] tib. Çox yoluxucu ağır bir xəstəlik; ovma. Bunlardan da əlavə, Rəşt şəhərində tif və vəba xəstəliyi şiddətli surətdə yayılırdı
is. [ər.] köhn. Günah, məsuliyyət; babal. [Şəhrəbanı xanım:] Bunun vəbalı olsun Parij qızlarının, gəlinlərinin boynuna ki, … xalqı azdırıb yoldan çıxa
sif. tib. Vəba xəstəliyinə tutulmuş. Vəbalı xəstələr
is. [ər.] Gözəllik, qəşənglik, göyçəklik, yaraşıq; gözəl üz. Nəçidir ay vəcahətdə ola tay sənə. Q.Zakir
sif. Üzü gözəl, qəşəng, göyçək
is. [ər.] Həddən artıq sevinc, şadlıq, ruh yüksəkliyi; hədsiz şövq və həvəs. Sevincimin, vəcdimin çoxluğundan durub oynamaq istəyirdim
sif. Vəcdə gəlmiş, cuşa gəlmiş, ruhlanmış, şad, sevincli
is. [ər.] 1. klas. Üz, sifət, çöhrə, surət. Leyk hanı səndə bəsirət gözü; Ta görəsən vəchi-dilarasını
sif. [ər.] Gözəl, qəşəng, göyçək. Şəhər əhalisindən Nəbi İsmayılov adlı bir şəxsin bir vəcihə qızı var idi
is. [ər.] Bir işi yerinə yetirmək üçün qabaqcadan söz vermə, öhdəyə götürmə. [Molla İbrahim Xəlil:] …İyirmi put, onu da yəhudilər aparsınlar ki, mənim
is. [ər.] 1. Bir iş üçün qabaqcadan təyin olunan vaxt, müddət. Vədəsi çatmaq. Vədəsi qurtarmaq. – Şəbanın vədəsi tamam oldu
sif. və zərf [ər.] Vədəsinə əməl etməyən, söz verib vaxtında yerinə yetirməyən, boynuna götürdüyü işi vaxtında görməyən
is. dan. Söz verib vaxtında yerinə yetirməmə, boynuna götürdüyü işi vaxtında görməmə; vədəsinə xilaf çıxma
“Vədələşmək”dən f.is
f. Görüşmək üçün aralarında sözləşmək, vaxt təyin etmək, birbirinə söz vermək. Saat 3-də görüşməyə vədələşdilər
sif. 1. Müəyyən vaxtı və müddəti nəzərdə tutan; müddətli. Vədəli borc. 2. Bir yerə müəyyən vaxtda dəvət olunmuş, dəvətli
sif. 1. Müəyyən vaxtı, müddəti olmayan; müddəti, vaxtı təyin edilməmiş; müddətsiz, daimi. Vədəsiz pasport
is. [ər.] Sözünün üstündə durma; borcunu, təəhhüdünü yerinə yetirməkdə möhkəmlik; səbat, etibar. Gördük bəyü bəyzadələrin yoxdu vəfası; Çox-çoxdu cəfa
sif. [ər. vəfa və fars. dar] şair. Vəfalı, dostluğunda sabit və sədaqətli olan, dostunu unutmayan. Ey dilbəri-dildarım, sənsən əbədi yarım; Vey yari-v
is. Vəfalılıq, dostluqda səbat və sədaqət. [Vaqif İrakli xana:] İnşallah, bundan sonra da sədaqət və vəfadarlığımızda paydar olarıq
sif. Dostluğunda, məhəbbətində sadiq, möhkəm, sabit, etibarlı, sədaqətli. Vəfalı yoldaş. – Vəfalı dost yad olmaz, görməsə yüz il səni
is. Dostluqda, məhəbbətdə möhkəmlik, sabitlik; sədaqət, etibar
sif. Dostluqda, məhəbbətdə sabit və möhkəm olmayan; vəfası olmayan; sədaqətsiz, etibarsız. Nə qədr təndə canım var, işim fəğan olacaq; Vəfasız oldu mə
is. Dostluqda, məhəbbətdə sədaqətsizlik, səbatsızlıq, etibarsızlıq. [Nurəddinin] içərisindən xəbəri olmayan adamlar onun belə lal durmasını vəfasızlıq