is. 1. Kəsici şeyin xassə və keyfiyyəti; itilik. İnsan, qılıncının kəskinliyi ilə qəhrəman ola bilməz
bax kəsməşikəstə. İndi bir kəsmə hava çalın. Çəmənzəminli
1. “Kəsmək”dən f.is. [Cahangir ağa:] Pəricahan, atanın bizim tərəfə gəlməyinə ümidim yoxdur, çünki həmişə buyurmada, vurmada, kəsmədə ömür sürmüş
is. Alçaq növlü xırda düyü. // Xırda dənli yarma, yarma ovuntusu
zərf Aramla, qırıq-qırıq. Bayaqdan qızışan Balaxanım kəsmə-kəsmə danışdı. S.Rəhimov. Cəmil əlindəki dəyənəyi yerə uzatdı, üzünü məruzəçi gəncə tutaraq
zərf Kəsib bəyənmək şərti ilə (qovun-qarpız haqqında). Kəsməcə satmaq. Kəsməcə almaq
f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək
is. mus. Azərbaycan xalq havalarından birinin adı. Bütün şənlikdə [Güləlioğluna] bərabər kəsməşikəstə deyən tapılmazdı
is. məh. Təqaüd, pensiya. Kəsmət kəsmişdi sultan doqquz axça onunçün… B.Vahabzadə
is. Südü qıcqırdaraq zərdabı çıxarılmaqla hazırlanan ağartı; axtarma
“Kəsmikləşdirilmək” dən f.is
məch. Kəsmik halına salınmaq (süd haqqında). Süd kəsmikləşdirildi
“Kəsmikləşdirmək” dən f.is
icb. Kəsmik halına saldırmaq, kəsmik etmək (südü). Südü kəsmikləşdirmək
“Kəsmikləşmək”dən f.is
f. Kəsmik halına düşmək. Süd kəsmikləşdi
is. [ər.] riyaz. Vahidin müəyyən hissəsini göstərən ədəd. Adi kəsr. Onluq kəsr
is. [ər.] Ərəb əlifbasında “i” saitini əvəz edən və hərfin altında qoyulan “Q” işarəsinin adı; zir
is. [ər.] Çoxluq. Şəhərin havasının qəlizliyindən, tozundan, zəhmətinin kəsrətindən bir qədər asudələşmək və yorulmuş bədənimi köhnə halətinə gətirmək
sif. Çox, çoxlu, bollu; saysızhesabsız: Qüvvətlidir Şərq əhli, həm kəsrətli; Saqın, qardaş, davran çox ehtiyatlı
[ər.] bax kəsrli
sif. riyaz. Təkcə tamlardan ibarət olmayan, kəsri olan. Kəsrli ədəd
is. [əsli yun.] Şabalıd. [Xədicənin] nəzər-diqqətini cəlb edən bir işi vardısa, o da həddindən fəzlə gur kəstanə rəngli saçları idi
is. [ər.] 1. Əvvəlcə məlum olmayan bir şeyi tapıb meydana çıxarma. İbtidai insanlar tərəfindən odun kəşfi
is. [ər. “kəşf” söz. cəmi] 1. Hər hansı bir məlumat əldə etmək məqsədilə aparılan tədqiq, ya yoxlama işləri
is. 1. Kəşfiyyata göndərilmiş, kəşfiyyatda olan hərbi qulluqçu (bax kəşfiyyat 2-ci mənada). Saday hissənin ən məşhur kəşfiyyatçılarından biri sayılırd
is. Kəşfiyyatçının işi, sənəti. Teymur müəllim … öz maraqlı hekayələri ilə şagirdlərin qəlbində səyyahlığa, kəşfiyyatçılığa böyük həvəs oyatmışdır
is. [fars.] köhn. Hind qozunun qabığından qayrılıb dərviş və qələndərlərin əllərində gəzdirdikləri və diləndikləri şeyləri içinə qoyduqları qab
bax kişmir(i). …Artırır zər, tafta, tül o cəlalı; Zəri, tirmə, atlas, həm kəşmir şalı. Şəhriyar
is. [ər.] 1. Saplağından toxunmaya yarar lif, toxumlarından isə yağ əldə edilən ot-bitki. Kətan əkini
is Kətan əkib becərməklə məşğul olan adam
is. Kətan əkib becərmə işi
is. I. Göyərti qutabı. [Mahmud:] Bir kətəyə bax, şit yağı da basıblar arasına, adamın ağzının suyu axır
bax kitabə. [Mirzə] çinilər ilə müzəyyən, divarlarında əlvan kətəbələr asılmış … bir otağa daxil oldu
is. Yeni doğmuş heyvanın ilk südündən bişirilmiş yemək. 2. Xəmirinə süd, şəkər, yumurta, yağ qatılaraq bişirilən girdə şirin çörək
is. tar. Keçmişdə Azərbaycan kəndlərində əhali tərəfindən seçilən və kəndin inzibati işlərini idarə edən şəxs
is. Kətxudalıq vəzifəsi, işi
is. 1. Söykənəcəyi olmayan sadə stul, kürsü; taburet. …Şərəfoğlu ağ kətili taxtın yanına çəkib, əlini Rüstəm kişinin başına qoydu
is. Alaq vurmaq, torpağı yumşaltmaq üçün kənd təsərrüfatı aləti. Qızlar, gəlinlər də çiynində kətmən; Deyib gülə-gülə dağıldı çölə
sif. Kətmənlə işləyən adam, qadın. Kətmənçi dəstəsi
“Kətmənləmək”dən f.is. …Pambığın yavaş-yavaş çiçək açmasına baxmayaraq, hələ kətmənləmə qurtarmamışdı
f. Kətmənlə alağı təmizləmək, yaxud kəsəkləri xırdalamaq, torpağı yumşaltmaq. Sahəni kətmənləmək
“Kətmənlənmək”dən f.is
məch. Kətmənlə vurulmaq (alaq), yumşaldılmaq (torpaq)
“Kətmənlətdirmək” dən f.is
bax kətmənlətmək
“Kətmənlətmək”dən f.is
icb. Kətmənlə alağı vurdurmaq, torpağı yumşaltdırmaq
[ər. “kövkəb” söz cəmi] klas. Ulduzlar. Zülmət ziyayə oldu qalib; Yandırdı məşailin kəvakib. Füzuli. Bütün kəvakibi birbir öz adları ilə sayırlar; Ki,