bax dotələbcəsinə
zərf Dotələbliklə, cəsarətlə; davaya, toqquşmaya, mübahisəyə hazır kimi
is. Dotələb olma; cəsarətlilik, qorxmazlıq. Şerin ritmində Koroğluya xas olan bir dotələblik vardır. M
is. dan. Dava, hərbə-zorba. Dinibdanışdığı davadır, dovdur; Söndürən ruzgardır, yandıran dovdur. “Koroğlu”
is. 1. zool. Durnalar fəsiləsindən yeyilən iri çöl quşu. 2. məc. Çox asan aldadıla bilən, uzağı görməyən, dardüşüncəli adam haqqında
is. Ayran, göyərti və düyüdən bişirilən duru xörək. Ətli dovğa. Noxudlu dovğa. – Dovğa doqqazacan, qatıqlı aş qapıyacan
is. Dovğa bişirmək üçün yarar, dovğa üçün ayrılmış. Dovğalıq qatıq
is. ovç. Kəklik və turacı aldadıb ovlamaq üçün ovçuların istifadə etdikləri şux rəngli parçadan bürüncək; tələ
sif. ovç. Dovlası olan, dovlaya bürünmüş (ovçu)
is. 1. Gəmiricilər dəstəsindən qabaq ayaqları dal ayaqlarından qısa, uzun və dik qulaqlı, dodağı yarıq kiçik heyvan
is. məh. Dağlarda özözünə yetişən bir ağac və onun alma kimi xırda və acı meyvəsi. Bir sıra dovşanalması növləri bəzək bitkisi kimi parklarda və bağla
“Dovşan” söz. oxş
is. Balaca dovşan, dovşan balası
is. Çalağan, quzğun
is. Dovşançılıqla məşğul olan adam
is. Dovşan, xüsusilə adadovşanı yetişdirmə işi
sif. dan. Dodağının ortası yarıq. Dovşandodaq uşaq
is. bot. Dodaqçiçəklilər fəsiləsindən çoxillik bitki
sif. dan. Dar qaşqalı təpəl at
bax dovşan yuxusu (“dovşan”da)
bax dotələb
bax donuxmaq
“Doydurmaq”dan f.is
f. 1. Tox hala gətirmək, doyunca yedirmək, yemək vermək. Aclıq mənə lap kar etmişdi, durdum ki, evimizə gedib bu arsızı doydurdum
sif. Kifayət qədər qidalı; doyduran, doyumlu. Doydurucu yemək
“Doydurulmaq”dan f.is
məch. Tox hala gətirmək, doyunca yedirilmək
“Doymaq”dan f.is
f. 1. Yeməyə olan ehtiyacı rəf olmaq, lazımınca yeyib tox hala gəlmək, qarnı tox olmaq. Bu xörəkdən doydum
is. Doymayan, həddindən artıq çox yeyən adamın hal və keyfiyyəti; acgözlük, qarınqululuq
f.sif. 1. Doyunca yeməmiş, yeməyə olan ehtiyacı tam surətdə olmamış; alaqarın. 2. kim. Öz içərisində kifayət maddəni əritməmiş, həll etməmiş, çəkməmiş
sif. Doymaq bilməyən, həddən artıq çox yeyən; acgöz. Doymaz adam
f.sif. 1. Yeməyə olan ehtiyacı rəf olmuş, yeyib tox hala gəlmiş. 2. kim. Öz içərisində çoxlu miqdarda maddələr əritmiş, həll etmiş, canına çəkmiş
is. Doyma, doydurma. Bir doyum saman. Bir doyum yer
sif. Doyduran, doydurucu, qidalı. Qəbul olunan qida dadlı, mənfəətli, doyumlu olmalıdır
is. Doymağa kifayət edən qədər. Bir doyumluq un. – Qarpız doyumluq üçün deyil, sərinlik üçündür. (Ata
zərf 1. Doyana qədər. Doyunca yemək. – Tut ağacı boyunca; Tut yemədim doyunca. (Bayatı). [Əsgər:] Barı bir zəhmətə görə, əziyyətə görə doyunca adama ç
“Doyurmaq”dan f.is
f. 1. Yedirmək, qarnını doydurmaq, aclığını rəf etmək. Arvad məni inandırır ki, bir çox ac itlər və heyvanlar öz rizqlərini zibildə tapırlar; onları d
“Doyuzdurmaq”dan f.is
bax doydurmaq. Yatdıq və səhər dedilər ki, gecə oğru inək hara isə əkilib və qarnını doyuzdurub, sübh tezdən qayıdıb gəlibdir
“Doyuzdurulmaq”dan f.is
bax doydurulmaq
[yun.] Bir dəfədə, yaxud bir gün ərzində qəbul etmək üçün müəyyən edilən dərman və s.-nin miqdarı. Dozanı azaltmaq (əskiltmək)
“Dozalamaq”dan f.is
f. Dozalara bölmək, dozasını müəyyən etmək
“Dozalanmaq”dan f.is
məch. Dozalara bölünmək, dozası müəyyən edilmək
is. 1. Özünümüdafiə üçün bədənindən pis qoxu ifraz edən bir böcək; qaraböcək. Rusiyanı görməyənlərə bunu ərz etməliyəm ki, Rusiya nömrələrində həşərat